در ماه مارس سال ۱۹۷۴ در کشور شی‌آن کشاورزانی که در حال حفر زمین بودند، حفره بزرگ توجه آنها به خود جلب می‌کند. هنگامی که نزدیک حفره می‌شوند، از دیدن ۶ هزار سرباز سفالین انسان‌‌نما شوکه می‌شوند. مدتی بعد مشخص شد که این منطقه مقبره امپراتور کین بوده است. در صورتی که علاقه‌مند هستید درباره ماجرای عجیب ارتش سفالین بیشتر بدانید، تا پایان این مطلب با دلتامگ همراه باشید.
سرگذشت ماجرای عجیب ارتش سفالین
کین شی هوانگ به عنوان موسس سلسله کین توانست کشور چین را متحد کند و از سال ۲۲۱ تا ۲۰۷ پیش از میلاد به‌عنوان نخستین امپراتور چین بر این سرزمین حکومت کند. در این فاصله موفق به ساخت بناهای بزرگ و عظیمی شدند. در میان چندین بنای بزرگ که به دستوراین امپراتور ساخته‌شد، نسخه اولیه دیوار چین بود که هدف از این کار حفاظت از مرزها در برابر حمله همسایگان بربر شمالی بود. اما مهم‌ترین و اصلی‌ترین پروژه ساخته‌شده به دستور امپراتور کین را می‌توان یک آرامگاه بزرگ دانست که در شهر باستانی شی آن برای این حاکم ساخته‌شده است. این مقبره که توسط تعداد ۶ هزار سرباز سفالین با اندازه‌های واقعی حفاظت می‌شد، برای مدت زمان ۲ هزار و ۲۰۰ سال پس از مرگ او مخفی باقی مانده‌بود.
تاریخدانان بر این باورند که تعداد ۷۰ هزار کارگر برای مدت زمانی نزدیک به سه دهه بر روی این مقبره کار کرده‌اند. تا به امروز باستان شناسان توانسته‌اند تا مجموعه‌ای به مساحت ۵۱.۸ کیلومترمربع از این مجموعه را کشف کنند. این اکتشافات شامل ۸ هزار سرباز سفالین و تعداد زیادی از ارابه و اسب، یک تپه هرمی به عنوان مقبره امپراتور، بقایای کاخ، دفاتر، انبارها و اصطبل‌ها می‌شود. علاوه بر حفره این حفره، حفره‌ای دیگر نیز یافته‌شد که در آن سواره نظام و پیاده نظام کاملی از جنس سفال وجود دارد. سومین حفره کشف‌شده نیز حاوی افسران بالارده و ارابه‌ها بود. چهارمین حفره کشف شده کاملا خالی بود و حدسی که در این باره زده‌می‌شود این است که این حفره در زمان مرگ امپراتور، نیمه کاره رها شده‌است.
مواد اولیه برای ساخت ارتش سفالی
با مطالعه‌ای که متخصصان بر روی این ارتش انجام داده‌اند، مشخص‌شده مواد اولیه ساخت این مجموعه عظیم از زمین زرد تأمین شده‌است. زمین زرد، فلات بخصوصی در شمال سرزمین پهناور چین است که دقیقا در اطراف مقبره امپراتور قرار دارد. به دست آوردن مواد اولیه از این زمین به راحتی انجام می‌شود و ثابت‌شده ماده مناسبی برای ساخت قالب مجسمه‌ها بوده‌است. چرا که چسبندگی و انعطاف پذیری بالایی دارد. صنعتگران برای آن که ناخالصی های خاک را جدا کنند و از خلوص و کیفیتش اطمینان یابند، ابتدا آن را غربال و آسیاب می کردند. سپس درصد معینی از ماسه سنگ سفید را که حاوی کوارتز، میکا و فلدسپات بود را به آن اضافه می‌کنند.
پیشنهاد مطالعه: بزرگ‌ترین موزه آب ایران کجاست؟
