دیواری که ساخت آن صدها نفر را به کام مرگ کشاند

امپراتوری چین تصمیم گرفت در مقابل تهدید حملات دشمنان به مناطق شمالی، دیوار بزرگ چین به طول تقریبی ۲۱,۱۹۶ کیلومتر را بسازد. جالب اینکه برخی مورخان اظهار داشته‌اند هدف اولیه ساخت دیوار بزرگ، ممانعت از ورود خارجی‌ها بود. موضوعی که امروزه عکس آن اتفاق‌افتاده و چین هر سال پذیرای میلیون‌ها گردشگر خارجی است. برای ساخت این سازه طولانی، میلیون‌ها کارگر جان خود را از دست دادند. دیوار بزرگ چین در سال ۱۹۸۷ در میراث فرهنگی یونسکو ثبت شد و از باور‌نکردنی‌ترین شاهکارهای مهندسی جهان محسوب می‌شود که تابه‌حال دیده شده‌است. برای آشنایی بیشتر با این معماری خارق‌العاده، تا پایان این مطلب با دلتامگ همراه باشید.

هدف از ساخت دیوار بزرگ چین

هدف اصلی ساخت دیوار چین، حفاظت از امپراتوری چین در برابر تهاجمات کوچ‌نشینان شمالی بود. با این حال، به‌ندرت مانع از ورود مهاجمان به چین می‌شد. و در عوض، بیشتر یک مانع روانی بین تمدن‌های شمالی و جنوبی و نمادی از استقامت چین بود. هدف دیگر ساخت این سازه عظیم، تقویت کنترل مرزها از طریق وضع مالیات برای کالاهای وارداتی و صادراتی از جاده ابریشم، کنترل تجارت داخلی و خارجی و مهاجرت از مرزها می‌شد. ساخت این سازه عظیم 2000 سال توسط 19 سلسله مختلف طول کشید و در این مدت تکنیک‌های ساخت‌وساز آن به‌ مرور پیشرفت بیشتری پیدا کرد. قسمت‌های اولیه این دیوار، از استحکام کمتری برخوردار بودند و اکثر این بخش‌ها پس از قرن‌ها فرسایش از بین رفته‌اند. هنگام ساخت این دیوار به دلیل دسترسی به خاک محلی، بخش اعظم آن با خاک غنی از رس و با استفاده از تکنیک «Hangtu» ساخته‌شد.

جالب است بدانید ساختار این دیوار پیوسته نیست و شامل یک سری دیوارها و استحکامات می‌شود که در طول صدها سال شکل گرفته است. بسیاری از این دیوارها در قرن‌های پنجم تا هشتم پیش از میلاد ساخته‌شده‌اند. اما بعد از آنکه در سال 221، یکپارچه‌سازی کشور چین انجام شد، سلسله چین دستور تخریب این دیوارها و ساخت دیوارهای جدید را صادر کرد. نخستین امپراتور سلسله کین، دستور داد که ۳۰۰ هزار سرباز شروع به ساخت دیوار چین کنند و در این میان برای تکمیل نیروی کار از مردم روستایی و کشاورزان نیز استفاده‌شد.

بنابراین دیوارهایی که از کوه‌ها می‌گذشتند، از سنگ ساخته شدند و دیوارهای عبوری از دشت‌ها، با خاک کوبیده‌بودند. اما مشکل‌ترین بخش ساخت این دیوار مربوط به صحراها بود. چرا که مصالح در دسترس سازندگان فقط شن بود و ازاین‌رو، آن‌ها دست به ابتکار زدند و از ترکیب شن و گیاهان بومی صحرا برای ساخت دیواراستفاده کردند.

معماری دیوار چین

دیوار بزرگ چین از سه سازه مهم دیوارها، گذرگاه‌ها و برج‌های علامت‌دهی تشکیل شده‌است که جزییات آن به شرح زیر است:

دیوار

بخش عمده‌ای از کل ساختار دیوار چین را  دیوارها تشکیل می‌دهند. ارتفاع آن‌ها به‌طور میانگین بین ۶ تا ۹ متر است. عرض پایه دیوارها اغلب به ۶٫۵ متر و در بالا به ۵٫۸ متر می‌رسد. در برخی نقاط که زمین ناهموار است، از ویژگی‌های طبیعی مانند دایک‌های رودخانه، صخره‌های کوه و تنگه‌ها به‌جای ساخت‌وساز انسانی استفاده شده است.

گذرگاه

در جایی که دیوار بزرگ چین با مسیرهای تجاری اصلی تلاقی پیدا می‌کرد، گذرگاه‌های امن ساخته شد. این محل‌های تقاطع حدود ۱۰ متر ارتفاع دارند و عرض آن‌ها در بالا پنج متر است. گذرگاه‌ها دارای رمپ‌ها و نردبان‌هایی بودند که برای عبور اسب، بازرگانان و سربازان به دو طرف دیوار استفاده‌می‌شد.

برج علامت‌دهی

این سنگرهای مرتفع در فاصله ۱۸ کیلومتری از یکدیگر و معمولا در بالای تپه‌ها قرار داشتند و برای انتقال اطلاعات و ارتباطات نظامی به کار می‌رفتند. در طول روز از علامت دود و در شب از آتش یا فانوس استفاده می‌شد. برخی از حالت‌های دیگر علامت‌دهی شامل استفاده از پرچم‌های بزرگ، تولید صدای بلند یا شلیک اسلحه بود. در قسمت پایینی این برج‌ها، استراحتگاه برای سربازان، محفظه انبار و اصطبل برای نگهداری اسب، گوسفند و غیره قرار داشت.

بادالینگ محبوب‌ترین قسمت دیوار چین

بادالینگ محبوب‌ترین و شلوغ‌ترین بخش دیوار بزرگ به حساب می‌آید که با دقت زیادی بازسازی شده‌است. در واقع، اینجا تجاری‌ترین بخش دیوار است که بیشتر گردشگران از آن دیدن می‌کنند. گذرگاه شمالی بازسازی وسیعی را پشت سر گذاشته است و اولین بخشی بود که در سال ۱۹۵۷ برای گردشگری باز شد. دیوارهای بادالینگ در دوره سلسله مینگ به‌عنوان گذرگاهی استراتژیک در شمال پکن ساخته‌شدند و از آنجا که در ارتفاعات کوهستانی قرار دارند، چشم‌انداز خارق‌العاده‌ای را به گردشگران هدیه می‌دهند.

آیا می‌توان از فضا دیوار چین را مشاهده کرد؟

شاید تابه‌حال شنیده‌اید که دیوار بزرگ چین تنها سازه ساخته دست بشر است که می‌توان آن را در فضا مشاهده کرد. اما باید گفت این امر صحت ندارد و امکان دیدن دیوار چین از کره ماه وجود ندارد. چرا که دیوار بزرگ چین فقط هفت متر عرض دارد، آلودگی هوا نیز مطمئنا مانع بزرگی برای مشاهده آن از فضا است. حتی اگر بتوان دیوار چین را از مدار نزدیک زمین مشاهده کرد، این ادعا صحت ندارد که دیوار به‌عنوان تنها سازه دست بشر، از فضا قابل‌مشاهده است. چرا که فضانوردان ناسا قادر هستند در شب تمام سازه‌های بزرگ از جمله فرودگاه‌ها، پل‌ها، سدها و غیره را مشاهده کنند.

پیشنهاد مطالعه: بزرگ‌ترین و ثروتمند‌ترین کلیسای جهان