مجله دلتا؛ یکی از مسائل مهمی که ممکن است برای مستأجران پیش آید، خرابی‌های ساختمان است که گاهی غیرمنتظره رخ می‌دهند. بر اساس قانون مدنی ایران، مسئولیت تعمیرات و خرابی‌های ساختمان عمدتاً بر عهده مالک است، مگر آنکه خلاف آن در قرارداد اجاره ذکر شده باشد.
طبق ماده ۴۷۴ قانون مدنی، در صورتی که ملک اجاره‌شده دچار خرابی‌هایی شود که بهره‌برداری از آن را غیرممکن یا دشوار کند، مالک باید آن خرابی‌ها را تعمیر کند. این مسئولیت شامل خرابی‌هایی است که به دلیل استفاده نادرست یا نقص ساختاری در ساختمان رخ می‌دهد.
اگر خرابی باعث عدم استفاده از بخش‌هایی از ساختمان شود، مستأجر حق دارد که از اجاره‌بها کم کند. ماده ۴۸۴ قانون مدنی تصریح می‌کند که در صورتی که ملک اجاره‌ای قابل استفاده نباشد، مستأجر می‌تواند از کاهش اجاره‌بها یا حتی فسخ قرارداد استفاده کند.
مستأجر همچنین می‌تواند در صورتی که خرابی‌ها به مدت طولانی برطرف نشود، درخواست تخلیه ملک را مطرح کند. ماده ۴۸۶ قانون مدنی این امکان را به مستأجر می‌دهد که در صورت عدم انجام تعمیرات از سوی مالک، اجاره‌نامه را فسخ کند.
البته، در صورتی که خرابی ناشی از بی‌احتیاطی یا استفاده نادرست مستأجر باشد، او مسئول است. به عبارت دیگر، اگر خرابی به دلیل رفتار یا بی‌دقتی مستأجر رخ دهد، وی موظف به تعمیر آن خواهد بود.
در پایان، توصیه می‌شود که در قرارداد اجاره به وضوح مسئولیت‌ها و تعمیرات مورد نظر تعیین گردد تا در صورت بروز مشکل، طرفین از حقوق و تکالیف خود آگاه باشند. این امر می‌تواند از بروز اختلافات حقوقی جلوگیری کند.
