برخی افراد معتقدند میل به یک خوراکی نشانه این است که بدن در یک ماده‌ای دچار کمبود است اما همیشه این موضوع مطرح نیست. در بیشتر موارد میل به مصرف خوراکی‌ها مربوط به غذاهای ناسالمی می‌شود که اغلب کمتر ارزش تغذیه‌ای دارند. دلتامگ در این مطلب به بررسی برخی عوامل موثر در هوس کردن خوراکی های شور پرداخته است.
میل به مصرف خوراکی‌های شور شایع است و معمولا درنتیجه فاکتورهایی از قبیل استرس بروز می‌کند. همچنین در برخی مواقع میل به مصرف خوراکی‌های شور از یک بیماری یا کمبود سدیم ناشی می‌شود.
استرس
زمانی که سطح استرس افزایش می‌یابد بسیاری از افراد برای آرام کردن خود به مصرف خوراکی‌های موردعلاقه‌شان رو می‌آورند. خوراکی‌هایی که افراد به‌طورمعمول به خوردن آن‌ها میل دارند اغلب سرشار از نمک، قند و چربی است. متخصصان در یک بررسی دریافتند بین سطح استرس مزمن ، میل به مصرف خوراکی و بالا رفتن شاخص توده بدنی ارتباط چشمگیری وجود دارد.
کمبود خواب
افرادی که خواب کافی ندارند بیشتر میل دارند از خوراکی‌های موردعلاقه‌شان از قبیل مواد غذایی شور استفاده کنند. همچنین نتایج یک تحقیق حاکی است افرادی که از خواب کافی محروم هستند کمتر می‌توانند در مقابل میل به خوردن خوراکی‌های ناسالم مقاومت کنند.
احساس کسالت و بی‌حوصلگی
خوردن مواد غذایی به دلیل کسالت و بی‌حوصلگی، رفتار تغذیه‌ای روانی است. برای تعیین اینکه میل به مصرف مواد شور به دلیل کسالت یا گرسنگی است باید به نشانه‌های گرسنگی بدن توجه کرد. گرسنگی حقیقی زمانی رخ می‌دهد که بدن به خوردن غذا نیاز دارد. اگر فرد برای چند ساعت غذا مصرف نکرده باشد احساس گرسنگی او واقعی است.
تعریق زیاد
یکی از دلایل هوس کردن خوراکی های شور تعریق زیاد است. با تعریق، سطح سدیم بدن کاهش می‌یابد. برای بیشتر افراد تعریق خفیف جای نگرانی ندارد. هرچند زمانی که فرد به دلیل تعریق زیاد میزان بالایی از سدیم را از دست می‌دهد بدن به خوردن مواد شور تمایل پیدا می‌کند.
سندرم پیش از قاعدگی
در روزهای پیش از شروع عادت ماهانه تغییرات روحی و جسمی متعددی در بدن زنان اتفاق می‌افتد که این تغییرات با عنوان سندرم پیش از قاعدگی شناخته می‌شوند. همچنین میل به خوردن ازجمله میل به غذاهای شور علامت شایعی است که می‌تواند از نوسانات هورمونی ناشی شود.
بیماری آدیسون
زمانی که غدد فوق کلیوی هورمون کافی تولید نکنند میل فرد به خوردن غذاهای شور زیاد می‌شود. بیماری آدیسون زمانی بروز پیدا می‌کند که غدد فوق کلیوی میزان کافی هورمون ترشح نکنند.
بیماری سندرم بارتر
سندرم بارتر بیماری ژنتیکی است که در زمان تولد فرد به آن دچار می‌شود. افراد مبتلابه این بیماری توانایی باز جذب سدیم در کلیه‌ها را ندارند. درنتیجه مقدار زیادی سدیم را از طریق ادرار از دست می‌دهند که این اختلال می‌تواند به کمبود پتاسیم و کلسیم هم منجر شود.
