مجازات عدم پرداخت شارژ آپارتمان

یکی از قوانین آپارتمان‌نشینی، پرداخت به موقع شارژ ساختمان است. هر یک از متصرفین واحدهای مسکونی و اداری یا تجاری وظیفه دارند شارژ ساختمان که شامل هزینه‌های جانبی ساختمان است را سر موقع پرداخت کنند. برای دانستن این موضوع که آیا عدم پرداخت شارژ ساختمان مجازات دارد یا خیر؛ با دلتا مگ همراه باشید.

شارژ ساختمان شامل چه مواردی است؟

منظور از شارژ آپارتمان، آن مبلغی است که هر واحد می‌بایست برای هزینه‌های عمومی و مشترک ساختمان پرداخت نماید. این مبلغ بسته به شرایط و امکانات ساختمان، صرف تعمیر و نگهداری ساختمان، نظافت مشاعات، تعمیر و نگهداری آسانسور، حقوق و مزایای سرایدار یا نگهبان ساختمان، باغبان و هزینه های متعارف و معمول آپارتمان مانند هزینه برق راهروها و پارکینگ و انباری و … می‌شود.

البته قابل ذکر است که در برخی ساختمان‌ها کنتور آب و گاز و گاها برق مشترک می‌باشد. لذا هزینه‌های قبض این موارد نیز به مبلغ ثابت شارژ اضافه می‌گردد.

روش تعیین شارژ هر ساختمان، بسته به نظر ساکنان و اعضای هیات مدیره مشخص می‌شود. ممکن است بر اساس تعداد نفرات ساکن در هر واحد میزان شارژ متغیر باشد یا بدون در نظر گرفتن تعداد ساکنین، هر واحد میزان شارژ ثابتی داشته باشد.

همه واحدها باید هزینه‌های شارژ را به‌ صورت کامل پرداخت کنند. هیچ متصرفی نمی‌تواند به عنوان مثال با ادعای اینکه از آسانسور ساختمان استفاده نمی‌کند، از پرداخت هزینه‌های مربوط به آسانسور خودداری کند.

هنگام تنظیم قرارداد به مبلغ و بدهی شارژ توجه کنید

قبل از امضای قرارداد خرید یا اجاره آپارتمان، از مبلغ شارژ و عدم وجود بدهی در این زمینه اطمینان حاصل کنید. طبق ماده ۱۲ قانون تملک آپارتمان‌ها، دفاتر رسمی هنگام تنظیم هرگونه قرارداد ملکی، باید گواهی تسویه حساب خدمات مشترک را که به تایید هیات مدیره ساختمان رسیده، از مالک درخواست کنند. همچنین در صورتی‌ که مالک یا مستاجر جدید پرداخت بدهی شارژ را متقبل می‌شود، این نکته نیز می‌بایست در قرارداد ذکر شود.

تبعات عدم پرداخت شارژ ساختمان

مطابق ماده ۱۰ قانون تملک آپارتمان‌ها و تبصره یک الحاقی به آن، در صورت امتناع مالک یا متصرف ملک از پرداخت سهم خود در هزینه‌های مشترک ساختمان، از طریق مدیر یا هیات مدیران به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن، هزینه‌ها مطالبه می‌گردد.

همچنین در قانون پیش بینی شده است، در صورتی‌ که متصرفین یکی از واحدهای ساختمان ظرف ۱۰ روز از تاریخ ابلاغ اظهار‌نامه سهم بدهی خود را پرداخت نکند، مدیر یا هیات مدیران ساختمان می‌توانند به تشخیص خود و طی جلسه‌ای، با توجه به امکانات موجود ساختمان، از اعطای خدمات مشترک ساختمان مانند شوفاژ، تهویه مطبوع، آب گرم، برق، گاز و غیره امتناع ورزند.

همچنین در صورتی‌ که پس از طی این مراحل، مالک یا استفاده‌کننده از واحد مسکونی باز هم تسویه حساب نکند، اداره ثبت محل وقوع ملک به تقاضای مدیر یا هیات مدیران برای وصول وجه مطابق اظهارنامه ابلاغ شده، اجراییه صادر می‌کند.

 ارائه دادخواست به دادگاه

اگر با طی مراحل فوق، واحد مربوطه همچنان از پرداخت بدهی‌های معوق خود امتناع ورزد، مدیر یا هیات مدیره ساختمان می‌توانند به دادگاه عمومی حقوقی مراجعه و دادخواست تنظیم نمایند. غالبا شوراهای حل اختلاف به مواردی از این دست، بدون نوبت و در اسرع وقت رسیدگی می‌کنند. در این صورت متصرف واحد، علاوه بر محکومیت به پرداخت شارژهای معوق و محرومیت از خدمات مشترک ساختمان، به پرداخت خسارات دیرکرد نیز محکوم خواهد شد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی «صفر تا صد تنظیم قرارداد ملکی» را از نشریه ملکی دلتا بخوانید.