داستان عاشقانه تاج محل؛ قطره اشکی بر گونه زمان

تاج محل چرا ساخته شد؟ چه کسی فکر می‌کرد که عشق یک دختر ایرانی منجر به دلیلی برای ساختن یک قصر مرمرین و ساختمانی ابدی یعنی تاج محل شود، هدیه‌ای از عالم عشق به جهان ما ! هیچ تصویری از این مکان، نمی‌تواند داستان عجیب این عشق را بیان کند و نه می‌تواند افسانه، شعر و عشقی را که آن را در بر گرفته است، بازگو کند. چیزی که رابیندرانات تاگور آن را “قطره اشکی بر گونه زمان” می‌نامد. تاج محل شکوه و جلال یک دوران را به تصویر می‌کشد. این بنای حیرت‌انگیز، یادمان عشقی است که امپراتور مغول، به دنیا هدیه داد.

معماری و تاریخ تاج محل

تاج محل در شهر آگرا قرار دارد. آگرا، زمانی پایتخت امپراتوری مغول در قرن شانزدهم تا اوایل قرن هجدهم بود، که نزدیک پایتخت ملی هند یعنی دهلی است. گردشگران از سراسر جهان برای تماشای تاج محل، معروف‌ترین شگفتی معماری هند، به آگرا می‌روند. در سرزمینی که معابد و بناهای باشکوه فراوانی وجود دارد تا بازدیدکنندگان را به یاد تمدن غنی کشوری بیندازد که به آهستگی اما با اطمینان در حال پیشرفت به سوی جامعه‌ای صنعتی است.

ماجرای عشق شاه جهان

تاج محل به معنای “قصر تاج” است و در واقع زیباترین مقبره معماری جهان به شمار می‌آید. این بنا توسط پنجمین امپراتور مغول، شاه جهان، در سال ۱۶۳۱ به یاد همسر سوم، و محبوب‌ترین همسرش، ممتاز محل، که در واقع یک یار روحی و نیمه گمشده او بود، ساخته شد. ممتاز محل (بانو بیگم)، شاهزاده‌ای ایرانی بود که در هنگام همراهی شوهرش در بورهانپور در یک لشکرکشی برای سرکوب شورشی، در حال زایمان فرزند سیزدهم‌ خود درگذشت. این مرگ به قدری امپراتور را دچار اندوه کرد که گفته می‌شود در عرض چند ماه، تمام مو و ریشش سفید شد.

هنگامی که ممتاز محل (بانو بیگم) هنوز زنده بود، از امپراتور چهار قول گرفت: اول اینکه تاج محل را بسازد؛ دوم اینکه دوباره ازدواج نکند؛ سوم اینکه با فرزندان‌شان مهربان باشد؛ و چهارم اینکه در سالگرد مرگ او بر مزارش حاضر باشد. اما به دلیل وضعیت جسمانی نامناسب شاه و حبس خانگی به دست پسر و جانشین خود، اورنگ‌زیب، به آخرین قولش نتوانست عمل کند. گفته می‌شود در طول هشت سال بیماری و حبس او، شاه جهان از روی تختش از طریق یک الماس که در دیوار مقابل او قرار داده شده بود، تاج را در یک زاویه خاص تماشا می‌کرد.

چرا تاج محل از عجایب دنیاست؟

شاه جهان مردی اهل فرهنگ و هنر بود. بنابراین ساخت تاج محل تحت نظارت بهترین معماران و هنرمندان آن دوره آغاز شد. این معمران از ملیت‌های گوناگون به صورت گروهی کار ساخت این بنا را برعهده گرفتند. در میان آنان اسامی تعدادی از معماران ایرانی سرشناس آن زمان یعنی «استاد احمد لاهوری»، «حمید لاهوری»، «اسماعیل‌خان» و «عیسی خان» نیز دیده می‌شود. این بنا که از مرمر سفید ساخته شده و با سنگ‌های قیمتی تزئین شده، تقریبا ۲۰ سال طول کشید تا ساخته شود. تاج محل به عنوان نماد وفاداری و عشق جاودانه شناخته می‌شود که به یکی از عجایب جهان تبدیل شده است.