تاجیکستان پیشتر جزو اتحاد جماهیر شوروی بود و این از دلایل حساسیتهای قانونی در این کشور است، به دنبال وضع این قوانین، تاجیکستان حالا به عنوان کشوری که دوست دارد ممنوعیتهای عجیب بگذارد، شناخته میشود. در حالی که برخی از این ممنوعیتها به نگرانیهای دولت درباره افراطگرایی مذهبی مرتبط هستند و برخی دیگر فرهنگی، اما باز هم به سختی قابل درک هستند. با ما در این مقاله همراه باشید تا برخی ازین ممنوعیتها را بشناسیم.
ممنوعیت گرفتن جشن سال نو در مدارس
در همه جای دنیا جشن سال نو معمولا از مهمترین جشنهای هر سال است اما در تاجیکستان، ممنوعیت جشن سال نو در واقع اولین ممنوعیت این لیست است که از اواخر سال ۲۰۱۵ اعمال شده است. تاجیکستان عید سال نو خود را، که بزرگترین و مهمترین تعطیلات دوران کمونیستی بود، در مدارس و دانشگاهها ممنوع اعلام کرده و البته خانوادههای تاجیک در خانههای خود هنوز مجاز به جشن گرفتن سال نو هستند، هرچند برای جشنهای خصوصی هم محدودیتهایی وجود دارد و بهتر است که این جشنها به شکلی ساده برگزار شوند.
ممنوعیت جشن تولد خارج از خانه
شاید برای ما بسیار غیر معمول باشد که نتوانیم برای خودمان در فضاهای عمومی جشن تولد بگیریم ولی اگر آنقدر روزی تولدتان در تاجیکستان را در کافه یا رستوران جشن بگیرید، باید مقداری پول اضافی برای پرداخت جریمه کنار بگذارید. یکی از ساکنان تاجیکستان، در مورد این قانون گزارش داده بود که به دلیل آوردن یک کیک تولد به یک بار در دوشنبه، مبلغی معادل ۶۰۰ دلار جریمه شد؛ که در تاجیکستان رقم بالایی است. دادستانها زمانی پرونده این فرد خاطی را باز کردند که عکس او و کیک تولدش در کافه، در فیسبوک منتشر شده بود.
ممنوعیت جشن پایان مدرسه
گویا مقامات تاجیک با هر گونه جشن در مدارس و دانشگاهها مخالف است، چرا که جشنهای پایان مدرسه در تاجیکستان، که از دیگر سنتهای بزرگ دوران شوروی بود، در سال ۲۰۱۶ ممنوع شد. مقامات هیچگاه دلیل واضحی برای این ممنوعیت ارائه ندادند، اما ممکن است دو هدف در ذهنشان بوده باشد: هدیه دادن میان معلمان و دانشآموزان، و آشوبگریهای مهمانیهای پایان مدرسه در پایتخت کشور، یعنی شهر دوشنبه است. به هر صورت، فارغالتحصیلی از مدرسه در تاجیکستان، اکنون مراسمی بسیار سادهتر است.
جشنهای ازدواح پر زرق و برق
در تاجیکستان خبری از جشنهای پرزرق و برق سایر نقاط دنیا نیست. عروسیها نیز به لطف قانون روزافزون برگزاری مراسم، بسیار سادهتر شدهاند؛ در واقع رویکرد مورد دولتمردان تاجیکی کمتر خرج کردن مردم است. همان قانونی که تحت آن امیر بک عیسیاِف مجازات شد. آخرین اصلاحات در این قانون که نخستین بار در سال ۲۰۰۷ اجرایی شد، بسیار سختگیرانهتر از قبل است، زیرا دولت همچنان مردم را تشویق میکند که برای رویدادهای مهم زندگی خود کمتر خرج کنند.
گریه کردن در مراسم تشییع جنازه
اخرین ممنوعیت مورد بررسی در این مقاله تقریبا به تازگی اعمال شده است. گریه و زاری بلند است و همچنین استخدام گریهکنان حرفهای که تا قبل از این ممنوعیت در تاجیکستان بسیار رایج بود، تا زمانی که دولت نمایش «احساسات افراطی» را ممنوع کرد. به گفته یکی از ساکنان تاجیکستان «این دستورالعمل توسط بسیاری از تاجیکها اجرا میشود، زیرا به نظر مردم تاجیک، گریه و زاری اغلب بیشتر نمایشی است تا احساس واقعی اما شاید برخی بگویند که دوست دارند به هر شکلی که میخواهند عزاداری کنند.»