پل طبیعت تهران که تنها چند سالی است بر فراز آسمان پایتخت قد برافراشته است، حالا به یکی از بارزترین نمادهای این شهر تبدیل شده است. همراه دلتامگ با این سازه زیبا و باشکوه بیشتر آشنا شوید.
پل طبیعت تهران کجاست؟
این پل در محله عباسآباد بر فراز اتوبان مدرس ساخته شده است و دو پارک طالقانی و آبوآتش را به یکدیگر متصل میکند. دسترسی به این پل از طریق ماشین شخصی، مترو، تاکسی و اتوبوس امکانپذیر است. این پل خود بهتنهایی یکی از زیباترین جاهای دیدنی تهران است با این حال در اطراف آن نیز جاذبههای بسیاری وجود دارد که گردشگران میتوانند به بازدید از آنها نیز بپردازند.
طراح پل طبیعت تهران کیست؟
معماری و طراحی این سازه عظیم غولپیکر بهقدری خاص و منحصربهفرد است که آن را به یکی از باشکوهترین جاذبههای خاورمیانه تبدیل کرده است. گروه سازههای پارچهای دیبا یعنی لیلا عراقیان و علیرضا بهزادی کسانی بودند که این پل را طراحی کردند. مجری و سازنده این طرح نیز قرارگاه خاتمالانبیا بود.
پل طبیعت چه ویژگیهای خاصی دارد؟
این سازه فولادی از 2000 تن وزن و 7000 مترمربع مساحت دارد و بزرگترین پل غیر خودرویی ایران است. طول آن 300 متر و عرض آن بین 6 تا 13 متر متغیر است. جالب است بدانید که برای ساخت این پل زیبا از 14000 قطعه فولادی استفاده شده است. جالب است بدانید نصب قطعات آن از فاصله 40 متری زمین شروع شده است. عجیبتر اینکه برای بنای پل حدود 102 کیلومتر جوشکاری و 6200 مترمکعبت بتنریزی کردهاند. طراحان آن از پل خواجو برای طراحی آن الهام گرفتهاند.
هزینه ورودی پل طبیعت تهران چقدر است؟
ورود به این پل هیچ هزینهای ندارد و برای عموم کاملا آزاد است. همچنین میتوانید در پارک آبوآتش یا در بوستان طالقانی نیز به تفریح بپردازید که آنهم کاملا رایگان است.
ساعت کار پل طبیعت چگونه است؟
این پل همه روز از ساعت 6:30 صبح باز میشود و در ساعت 12:30 شب بسته میشود. با این وجود گشت و گذار در بوستانها و فضاهای زیبای اطراف آن در هر زمانی از شبانهروز امکانپذیر است.
چگونه میتوانیم خودمان را به پل طبیعت برسانیم؟
برای دیدن پل طبیعت تهران مسیرهای مختلفی وجود دارد. راحتترین مسیر استفاده از مترو است. سوار خط یک مترو شوید و در ایستگاه شهید حقانی پیاده شوید. از آنجا تا پل طبیعت راهی نیست و میتوانید با قدم زدن در بوستان طالقانی بعد از یک ربع پیادهروی به پل برسید.
ناشناس
9 اسفند 1402 در 10:25 ب.ظ
پل زیبایس ای کاش برای جاهای دیگر ایران هم فکری می کردن
ناشناس
10 اسفند 1402 در 1:21 ق.ظ
درود بر طراحان ایرانی آن