ما معتقدیم هیچ کودکی بدون مشکل وجود ندارد و این خانواده است که باید مشکلات مربوط به آنها را به نحو مطلوب حل کند. همه دوست دارند فرزندشان سالم تربیت شوند، اما همیشه مشخص نیست که آیا رفتار کودک یک مرحله طبیعی از رشد اوست یا نشانه‌ای از نابهنجاری. روانشناسی کودک به والدین این مهارت‌ها را می‌دهد که کمتر احساسی رفتار کنند و در موقعیت‌های مختلف به‌جای واکنشگری، سنجیده‌تر عمل کنند. در این مقاله سعی شده است تا بهترین نکات برای تربیت فرزندان گفته شود پس با دلتامگ همراه باشید.
تعریف کودک در روانشناسی
کودک فردی است که هنوز از نظر شناختی، رفتاری، روانی و جسمی به طور کامل رشد نکرده و هوش هیجانی او هنوز تکمیل نشده است.
تعریف روانشناسی کودک
روانشناسی کودک علمی است که به بررسی فرآیندهای روانی، رفتارهای کودک، رشد کودک از بارداری تا پایان نوجوانی، مسائل عاطفی، ذهنی، هیجانی و غیره می‌پردازد.
6 نکته مهم در تربیت کودک
مهم‌ترین دغدغه همه مادران و پدران این است که چگونه فرزند خود را به‌عنوان فردی موفق، مقتدر و موجه در جامعه تربیت کنند که در این میان روانشناسان می‌توانند بسیار کمک‌کننده باشند. در ادامه 6 مورد از مهم‌ترین نکات تربیت فرزندان را که جزء علم روانشناسی کودک می‌باشد، بیان کرده‌ایم.
1- والدینی قاطع و خودباور باشید
بسیاری از والدین عزم و اعتمادبه‌نفس لازم را ندارند، برای اینکه بتوانید فرزندان خود را از مشکلات در امان نگه دارید و بتوانید فرزندان خود را توانمند کنید، لازم است والدینی قاطع و خودباور باشید. پدر و مادری که عزم و اعتماد لازم را داشته باشد، می‌تواند الگوی فرزندانش باشد تا مهارت‌های ارتباطی لازم را با دیگران بیاموزند و بتوانند با دیگران ارتباط سازنده‌ای داشته باشند.
2- خواسته های خود را واضح بیان کنید
وقتی درخواستی از فرزندتان دارید، باید صریح و واضح به او بگویید.
مثلاً مادر نگوید: خیلی خوب می‌شد اتاقت را مرتب کنی. بلکه بگوید: اسباب‌بازی‌هایت را جمع کن و در سبد بگذار.
3- منصف باشید
فرزند شما با شما و هر انسان دیگری متفاوت است. اگر از مسئولیت فرار می‌کند، هدفش آزاردادن شما نیست بلکه به خواسته‌ها و نیازهای خودش فکر می‌کند، پس باید با او مانند یک انسان رفتار کنید و متوجه باشید که تمام آن چیزی که شما می‌دانید او نمی‌داند و او کودک است.
4- هرگز نصیحت نکنید
خیلی از والدین نصیحت می‌کنند چون صلابت لازم را ندارند، نصیحت با قاطعیت سازگار نیست. روضه نخوانید، فرزندانتان هرگز به نصیحت شما اهمیت نمی‌دهند، پیام خود را کوتاه و واضح نگه دارید.
مثلاً ممکن است مادری به فرزندش بگوید از روی تخت بلند شو و لباس‌هایت را بپوش و به مدرسه برو، اما فرزندش شروع به بازی با تلفن کند و بعد از نیم ساعت مادر به اتاق‌خواب می‌رود و روضه‌خوانی می‌کند: الان نیم‌ساعته که تو رختخواب هستی، مدرسه‌ات دیر شده، اگه الان بری سروقت نمی‌رسی، همیشه منو عصبی می‌کنی، این رفتارت درسته؟ چقدر باید حرص بخورم؟ روضه‌خوانی مادر به این صورت او را به هدفش نمی‌رساند، زیرا کودک با خود فکر می‌کند که مادرش در حال قصه گفتن است. بلکه مادر باید بگوید: ساعت هشت و نیم، لباست را بپوش و صبحانه‌ات را بخور و به مدرسه برو و بالای سر او می‌ایستد تا این کار تمام شود.
5- اجازه ندهید فرزندانتان با عصبانیت، گریه و لجبازی شما را کنترل کنند
کودکان گاهی می‌خواهند با لجبازی، عصبانیت و گریه والدین خود را وادار به تسلیم خواسته‌های آنها کنند. والدینی که بالغ ضعیفی دارند، ممکن است نتوانند در این شرایط قاطعانه و درعین‌حال مهربانانه رفتار کنند. اغلب مشکل والدین این است که آنها یا قاطع هستند یا مهربان.
6- بچه ها بالاخره باید به فردگرایی و اعتماد به نفس برسند و به همین دلیل گاهی با ما همکاری نمی کنند
به‌خاطر داشته باشید که کودکانی که خود را باور دارند، می‌توانند در آینده به‌خوبی زندگی خود را مدیریت کنند. بنابراین درحالی‌که والدین محدودیت‌هایی را تعیین می‌کنند، نباید جوانه‌های استقلال را از کودکانشان بگیرند.
سخن پایانی
عملکردهای خودآگاه و ناخودآگاه در روانشناسی کودک بررسی می‌شود. روانشناس کودک با تحلیل تعامل کودک با والدین و دنیای اطرافش، رشد ذهنی کودک را بررسی می‌کند و به کودک برای داشتن آینده‌ای بهتر کمک می‌کند.
