در این مقاله از دلتا مگ، به بررسی ریشه‌ها و ماهیت سیارک‌ها خواهیم پرداخت. به راستی، چه چیزی سیارک‌ها را تشکیل می‌دهد و از کجا آمده‌اند؟
سیارک‌ها از کجا آمده‌اند؟
بیش از ۳۲۰۰۰ عدد از سیارک ها در نزدیکی زمین در فضا پرواز می‌کنند، اما منشأ و تشکیل آنها هنوز به‌طور کامل مشخص نیست. یکی از نکات جالبی که دانشمندان بر آن تحقیق کرده‌اند، این است که حداقل یک سیارک ممکن است از ماه آمده باشد. این ادعا بر اساس تحقیقات تیم‌های دانشگاه آریزونا و تحقیقات جدیدی انجام شده است.
در این تحقیقات، یک گروه تحقیقاتی جدید بینش بیشتری درمورد احتمال ارتباط سیارک‌ها با ماه ارائه داده‌اند. این اتفاق جالب، احتمال این موضوع را ایجاد می‌کند که یکی از سیارک‌ها ممکن است از یک بخش از ماه تشکیل شده باشد.
یکی از اصول اساسی در اثبات این ادعا، این است که باید نشان داد که قطعات ماه توانسته‌اند از گرانش زمین فرار کنند. این مطلب به علت مدار منحصر به‌فرد یکی از سیارک ها یعنی سیارک کامواولیوا بسیار جالب است. اغلب سیارک‌ها مدارهایی دارند که آنها را به نزدیکی زمین می‌کشاند، اما کامواولیوا معمولاً به عنوان نوعی قمر، همراه زمین به دور خورشید گردش می‌کند.
در این مطلب، به تحقیقات جدید در مورد تبدیل کامواولیوا به سیارک نزدیک به زمین پس از جدایی از ماه نیز پرداخته خواهد شد. این تحقیقات جدید توسط مجله Communications Earth & Environment پذیرفته شده است و جزئیات دقیقتری از این پدیده را برای ما ارائه خواهد داد. با ما بمانید تا در دنیای جذاب و پیچیده سیارک ها همراهتان باشیم.
جنس سیارک ها از چیست؟
سیارک ها از سنگ یا متریال معدنی تشکیل شده‌اند. بیشتر سیارک‌ها از مواد معدنی مانند سیلیکات‌ها (کوارتز، فلدسپات، و غیره) یا متریال‌های مشابه تشکیل شده‌اند. این مواد معمولاً شامل سنگ‌هایی با ساختار کریستالی هستند.
متریالی که در تشکیل سیارک‌ها نقش داشته است، معمولاً از ماه، سیارات یا حتی از سیاره‌های کوچکتری در سامانه شمسی ما ناشی می‌شود. برخی از سیارک‌ها می‌توانند از باقیمانده‌های انفجارهای شهاب‌سنگ‌ها باشند. مواد اولیه برای تشکیل سیارک ها معمولاً از موادی است که در سیارات واقعی یا اجرام اجرامی سامانه شمسی موجود است.
بنابراین، جنس اصلی سیارک ها معمولاً سنگ یا متریال معدنی است که از مخلفات سامانه شمسی یا ماه‌ها ناشی می‌شود.
البته بیشتر سیارک ها معمولاً از مواد که در اثر انفجارهای شهاب‌سنگ‌ها یا از باقیمانده‌های جسم‌های سماوی دیگر ناشی می‌شوند، تشکیل می‌شوند. این باعث می‌شود که سیارک‌ها معمولاً از سیارات مستقل متمایز باشند. واضح است که بعضی از ماه‌ها و سیارات ممکن است در اثر برخوردها یا رخدادهای فضایی خاص به قطعات کوچکتری تبدیل شوند، اما این اتفاقات نادر و ویژه‌ای هستند. تعداد زیادی از سیارک ها ناشی از انفجارهای شهاب‌سنگ‌ها و باقیمانده‌های سامانه شمسی هستند که به طور مستقل از سیارات دیگر شکل گرفته‌اند. با توجه به بارش الماس در زحل و مشتری آیا می‌توان گفت جنس بعضی از سیارک‌ها ممکن است الماس باشد؟!!؟!
سیارک کاموالیوا چیست؟
سیارک کاموالیوا (به انگلیسی: ʻOumuamua) نام یک سیارک بسیار جالب و نادر است. نام این سیارک ها از زبان هاوائی اخذ شده و به معنای “پیشرو” یا “مرسل” است.
سیارک کاموالیوا در سال 2017 توسط تیم دانشمندان اولین‌بار کشف شد. یکی از نکات جالب در مورد این سیارک، مدار غیرمعمولی آن است. اکثر سیارک‌ها در مدارهای معمولی خود به دور خورشید گردش می‌کنند، اما کاموالیوا با یک مدار معکوس و غیرمعمول به دور خورشید حرکت می‌کند.
تاکنون نسبت به منشأ دقیق کاموالیوا اطلاعات کافی وجود ندارد. ابتدا این سیارک به عنوان یک شهاب‌سنگ متعلق به سامانه شمسی ما در نظر گرفته شد، اما مشخص نشد که چگونه و از کجا به سامانه شمسی ما وارد شده است. همچنین شکل نامتعارف و اندازه بسیار بزرگ آن نیز سوالاتی را در مورد مشخصات آن به وجود آورده است.
به علت ماهیت مرموز و تاریخچه‌ای که باورهای مختلفی را به دنبال داشته است، کاموالیوا یک موضوع جذاب برای تحقیقات فضایی و اخترفیزیک شده است و همچنان بسیاری از سوالات نامشخص درباره آن باقی مانده‌اند.
زمین هم قطعاتی در فضا دارد!
ممکن است قطعاتی از زمین در فضا پراکنده شده باشند. این قطعات ممکن است در اثر فعالیت‌های فضایی انسانی مانند پرتاب ماهواره‌ها و روبازها به فضا، یا از سوی طبیعت از طریق وقوع بلندری، برخورد با شهاب‌سنگ‌ها و انفجارهای زمینی به فضا رها شوند.
این قطعات ممکن است شامل سنگ‌ها، متریال‌های معدنی، یا حتی ماهواره‌ها باشند. در واقع، مواردی از این دست به نام “زباله فضایی” وجود دارد که از آثار فعالیت‌های فضایی انسانی به فضا پراکنده شده‌اند و مسائل مرتبط با زباله فضایی یکی از مسائل مهم در زمینه فضاپیمایی است.
به عنوان مثال، قطعات متعددی از ماهواره‌ها و مراکز فضایی به دور زمین در مدارهای مختلف حرکت می‌کنند و این امر نیاز به مدیریت دقیق زباله فضایی دارد تا جلوگیری از برخوردها و خسارات ممکنه در فضا صورت گیرد.
سخن پایانی
در این مقاله، به بررسی سیارک ها، به ویژه سیارک کاموالیوا، و احتمال ارتباط آنها با ماه و اصول علمی پیرامون آنها پرداختیم. نکته مهمی که می‌توان نتیجه گرفت، این است که علم فضاشناسی و اخترفیزیک همچنان می‌تواند سوالات جالبی را درباره منشأ و خصوصیات اجرام فضایی مختلف مطرح کند و تحقیقات در این زمینه به اهمیت بسیاری برخورده است.
