فسخ نکاح از جمله مواردی است که در قانون مدنی ایران به آن اشاره شده است. حالا یکی از سوالاتی که در این خصوص بیان می‌شود این موضوع است که آیا عیب داشتن زن باعث فسخ نکاح می‌شود؟ در واقع یعنی مرد می‌تواند با بیان عیب زن به دادگاه درخواست فسخ نکا دهد؟ همراه دلتامگ باشید تا به این موضوع بپردازیم.
عیوب زن برای فسخ نکاح
در پاسخ به سؤالات بالا باید بگوییم که مرد اگر در زن عیوبی که در قانون بیان شده است را مشاهده کند، می‌تواند با فسخ کردن ازدواج به این نکاح پایان دهد.
بنابراین، مرد بعد از عقد و شروع زندگی مشترک اگر عیوبی به شرح ذیل در زن مشاهده نمود می‌تواند دادخواست فسخ کردن نکاح داده و عقد را فسخ نماید:
- قرن: به استخوان یا گوشت اضافی که در فرج زن رشد کرده و مانع از وقوع نزدیکی زوجین می‌شود.
- افضاء: افضا یعنی یکی‌شدن مجرای بول و حیض در زن.
- جنون: بیماری روانی است که این بیماری به‌صورت ادواری یا دائمی در یک فرد دیده می‌شود.
- جذام: بیماری عفونی است که باعث ایجاد زخم‌های عفونی بر روی پوست بدن و آسیب جدی به عصب دست‌وپا می‌شود.
- پیسی (برص): بیماری پوستی که سبب ازبین‌رفتن رنگ پوست در بخش‌های مختلف بدن می‌شود.
- زمین‌گیری
- نابینایی از هر دو چشم
عیوب و بیماری‌هایی که بیان کردیم، درصورتی‌که بعد از ازدواج ایجاد شود، به مرد حق فسخ نکاح را نمی‌دهد. به‌عنوان‌مثال اگر زنی بعد از ازدواج دچار نابینایی از هر دو چشم شد مرد نمی‌تواند عقد را فسخ نماید.
روال انجام دادخواست فسخ نکاح
فسخ نکاح دارای فوریت است. به این معنا که به‌محض اینکه مرد از عیوب زن که شامل موارد فوق‌الذکر بود اطلاع پیدا کند، باید دادخواست را به دادگاه تسلیم نماید. یکی از موضوعات مهم در این پرونده زمان بوده که در رای دادگاه موثر است.
حالا اگر مرد از عیوب زن اطلاع پیدا کند؛ اما بعد از گذشت؛ مثلاً یک سال اقدام به دادن دادخواست فسخ کند، رأی دادگاه به‌موجب اتلاف وقت و گذراندن زمان زیاد موجب رد خواسته از طرف مرد به‌عنوان خواهان خواهد شد.
بنابراین، مرد به‌محض اطلاع از عیب زن باید دادخواست فسخ نکاح را به همراه ضمیمه مدارک مبنی بر اثبات موضوع به دادگاه تقدیم نماید. دادگاه صالح به رسیدگی دادگاه محل وقوع عقد یا دادگاه محل سکونت خوانده است.
مواد قانونی حاکم بر فسخ نکاح از طرف مرد به‌عنوان خواهان:
- ماده ۱۱۲۰ قانون مدنی: عقد نکاح به فسخ یا به طلاق یا به بذل مدت در عقد انقطاع منحل می‌شود.
- ماده ۱۱۲۱ قانون مدنی: جنون هر یک از زوجین به‌شرط استقرار اعم از این که مستمر یا ادواری باشد برای طرف مقابل موجب حق فسخ است.
- ماده ۱۱۲۳ قانون مدنی: عیوب ذیل در زن موجب حق فسخ برای مرد خواهد بود. (عیوب فوق‌الذکر)
- ماده ۱۱۲۴ قانون مدنی: عیوب زن در صورتی موجب حق فسخ برای مرد است که عیب مزبور در حال عقد وجود داشته است.
- ماده ۱۱۲۶ قانون مدنی: هر یک از زوجین که قبل از عقد عالم به امراض مذکوره در طرف دیگر بوده بعد از عقد فسخ نخواهد داشت.
- ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی: هر گاه در یکی از طرفین صفت خاصی شرط شده و بعد از عقد معلوم شود که طرف مذکور فاقد وصف مقصود بوده برای طرف مقابل حق فسخ خواهد بود خواه وصف مذکور در عقد تصریح شده یا عقد متباینا بر آن واقع شده باشد.
طبق قانون فسخ نکاح یک دادخواست حقوقی است که بررسی پرونده ذکر شده در دادگاه صورت می‌گیرد. بحث فسخ کردن نکاح با تدلیس (فریب دادن) بسیار فرق می‌کند و در قانون به هردوی این موضوعات پرداخته شده است.
زیرا تدلیس همان‌طور از معنی لغوی آن پیداست به معنی فریب است. پرونده فریب در ازدواج در دادسرا باید مطرح گردد؛ چون فریب در ازدواج شکایتی کیفری است.
فسخ نکاح فقط شامل بیماری‌هایی که در موارد فوق‌الذکر به آن‌ها اشاره گردیده؛ ولی تدلیس شامل صفاتی است که مرد یا زن در زمان وقوع عقد به خود نسبت داده‌اند مثل: کارمند بودن، دارابودن مدرک تحصیلی، سالم‌بودن از نظر جسمی و غیره در حالی بعد از وقوع عقد این صفات را نداشتند.
