وجود فضاهایی مانند بالکن و تراس به‌عنوان یکی از ملحقات ساختمان، یک مزیت مهم در ساختمان است و افراد هنگام خرید یک آپارتمان، مخصوصاً اگر این ساختمان دارای متراژ پایین‌تری باشد، برای تراس اهمیت زیادی قائل هستند و آن را فاکتور مهمی در معامله مسکن می‌دانند. همراه دلتا مگ باشید.
انواع مختلف بالکن در ساختمان
«بالکن» که به آن ایوانک نیز گفته می‌شود، طبق مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان، به‌عنوان یکی از انواع فضاهای نیمه‌باز، ﺳﻄﺤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از دو ﯾﺎ ﺳﻪ ﻃﺮف ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ در ﻣﺠﺎورت ﻫﻮاي آزاد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و زیر آن به‌وسیله فضای بسته‌ای اشغال نشده باشد.
- واقعی: این مورد یک سکویی است که از ساختمان بیرون‌زده و نردههایی که برای آن فضای امنی ایجاد کرده است.
- سرپوشیده: از نظر فنی این بالکن‌ها، بالکن نیستند؛ اما بسیار شبیه مورد بالا یعنی واقعی ایجاد شده‌اند.
- نیم اشکوب: این مورد برای فضای داخلی خانه طراحی شده است و به‌عنوان یک‌طبقه کوچک بین دوطبقه اصلی است.
- مصنوعی: در این مورد از نردههایی استفاده می‌شود که برای افزودن جذابیت به نمای بیرونی خانه اضافه شده‌اند و توهم وجود بالکن را به مخاطب القا می‌کنند.
- کاذب: در این نوع دارای یک نرده است که از درب بازشونده در طبقات بالایی محافظت می‌کند.
قوانین و مقررات بالکن در آپارتمانها
طبق بندهای 18، 19 و 20 دستورالعمل تفکیک آپارتمانها، ضوابط مربوط به طراحی بالکن و تراس ذکر شده که باتوجه‌به اهمیت آن عیناً آن‌ها را بیان کرده‌ایم:
طبق بند 18 با عنوان غیر مشاعات، «در ضوابط طراحی معماری بالکن و تراس، بالکن غیرمسقف (تراس یا ایوان) که در فضای حیاط یا شارع، پیشرفتگی دارد اعم از اینکه در گواهی پایان کار هم منظور شده یا نشده باشد و راه دسترسی به آن برای سایر طبقات وجود ندارد و عرفاً هم جزو بنا است، متعلق به آپارتمانی است که به آن متصل و دارای دسترسی است، لکن نیاز به ذکر حدود در صورت‌مجلس تفکیکی ندارد و باید بعد از تعریف آپارتمان، جمله به انضمام تراس یا بالکن غیرمسقف به مساحت… مترمربع قید گردد.»
در بند 19 با عنوان مشاعات نیز آمده است: «تراس‌هایی که راه عبور جداگانه دارد و سقف بام طبقه زیرین است و تأسیسات روی آن نصب است، طبق گواهی پایان کار با مساحت در قسمت مشاعات ذکر شود.»
در بند 20 نیز این گونه ذکر شده است: در ضوابط طراحی معماری بالکن و تراس، قسمت‌هایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده یا در اسناد مالکیت ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی نشده، از قسمت‌های مشترک محسوب می‌شود مگر آنکه تعلق آن به قسمت معینی بر طبق عرف و عادات محل مورد تردید نباشد.
بنابراین، می‌توان حق استفاده از کف تراسی که سقف بام طبقه زیرین و متصل به طبقه فوقانی و راه دسترسی آن از طبقه مزبور است و فاقد نصب تأسیسات از قبیل کولر یا لوله‌بخاری و غیره است و سایر مالکین آپارتمانها هم به آن دسترسی ندارند به طبقه متصل که راه دسترسی به آن دارد، اختصاص داد، لکن این حق باید در قسمت مشاعات صورت‌مجلس تفکیکی و سند انتقال و سند مالکیت طبقه مزبور با قید اینکه مالک طبقه متصل به تراس، حق احداث بنا و تغییر وضعیت را ندارد، مرقوم گردد.»
پیشنهاد مطالعه: حق و حقوق سرایدار آپارتمان را بخوانید.
