مراسم آویزان کردن پسربچه ها از قلاب در قبایل بدوی

مراسم آویزان کردن پسربچه ها از قلاب، یک رسم دردناک در قبایل بومی امریکایی است. در هر گوشه‌ای از دنیا و در هر فرهنگی، مراسماتی برای بالغ‌شدن نوجوان‌ها وجود دارد؛ اما در بعضی نقاط، این مراسم‌ برای عبور از نوجوانی به جوانی، ممکن است دردناک باشد. همراه دلتامگ با یکی از این رسوم عجیب در یکی از قبایل بدوی آشنا شوید. پس از این مطلب، می‌توانید به مطلب عجایب هند رجوع کرده و از مراسمات عجیب این کشور خاص نیز اطلاع پیدا کنید.

آشنایی با ماجرای مراسم

مراسم آویزان کردن پسربچه ها از قلاب یکی از رسوم و آیین‌های قبایل بومی آمریکایی مانداس است. قبیله مانداس در مناطقی از شمال کالیفرنیا و داکوتای شمالی زندگی می‌کنند. این آیین مرتبط با مرحله‌ بزرگ‌شدن و تبدیل‌شدن پسربچه به مرد در این قبیله است.

در طی این مراسم، مردان بزرگ‌تر قبیله به پسربچه‌ها تعالیم و ارزش‌های قبیله را به طور شفاهی منتقل می‌کنند و تحمل و استقامت آن‌ها را بالا می‌برند. این آیین به‌عنوان یک راهنمایی برای پسربچه‌ها به‌منظور ورود به دوران بزرگسالی و مسئولیت‌پذیری بیشتر در جامعه قبیله برگزار می‌شود. هدف اصلی این نوع مراسمات، نشان دادن قدرت فردی و پذیرفته‌شدن توسط سایر اعضای گروه است.

علت مراسم آویزان کردن پسربچه ها از قلاب

مراسم آویزان کردن پسربچه ها از قلاب در قبیله مانداس نمادی از تغییر و تحول است و به پسربچه‌ها یادآور می‌شود که وقت آن رسیده است تا به یک مرد بزرگ‌تر با تحمل بیشتر تبدیل شوند. این رسم و آیین در قبایل آمریکایی مانداس نشان از ارزش‌های خانوادگی، قوی بودن جسمانی و توانایی‌های روحی و روانی دارد. این مراسم با احترام به قوانین و فرهنگ قبیله صورت می‌گیرد و به عنوان یک رویداد مهم در زندگی اجتماعی قبیله تلقی می‌شود. آویزان کردن پسربچه‌ها از قلاب همچنین نمادی از یکپارچگی و انسجام قبیله است چراکه تمامی افراد قبیله باهم در این مراسم شرکت می‌کنند و وحدت و شجاعت را به نمایش می‌گذارند.

مراسم آویزان کردن پسربچه ها از قلاب در قبیله مانداس یک رویداد فرهنگی و تاریخی است که نقش مهمی در تقویت ارتباطات اجتماعی و هویت فردی و اجتماعی پسربچه‌ها دارد. این مراسم به طور گسترده در قبیله مانداس و سایر قبایل بومی آمریکایی برگزار می‌شود و همچنان به‌عنوان یک جزء اساسی از فرهنگ و آیین قبیله‌ها محسوب می‌شود. یکی دیگر از دلایل انجام این نوع مراسم، طرز تفکر خاص آنها در این باره است. از دید این مردم، این نوع آزمون‌ها هدیه‌ای از طرف خدایان آنهاست که آنها را قادر می‌سازد تا در آینده، به شکارچی‌های قدرتمندی تبدیل شوند.

چگونگی انجام مراسم

کودکانی که در این مراسم شرکت می‌کنند در حدود ۴ تا ۶ سال سن دارند. پیش از انجام این رویداد، مناسک خاصی اتفاق می‌افتد. اول از همه کودک سه روز را روزه آب و غذا می‌گیرد تا بدن آن بدون هرگونه آلودگی‌ آماده این رخداد باشد. پس از آن، مردان قوی و نیرومند قبیله آنها را احاطه می‌کنند و به‌وسیله یک قلاب متصل به یک بالشتک، آنها را آویزان کرده و اجازه می‌دهند تا به‌آرامی از آن بچرخند. کودک طی این مدت نباید گریه کند و تا زمانی آویزان می‌ماند که از درد بی‌هوش شود.  پس از آن، قلاب‌ها جدا شده و به عنوان یک مرد قوی به اعضای قبیله معرفی می‌شوند. مراسم آویزان کردن پسر بچه ها نشانه‌ای از انتقال نیرو و قدرت از قبیله به پسربچه است.

سخن آخر

برخی از قبایل بدوی همچون قبیله بومی مانداس در آمریکا، آیین‌های دردناک و نمادین خاصی برای آماده‌کردن پسربچه‌های گروه و بالغ‌شدن آنها دارند. یکی از این مراسمات، مراسم آویزان کردن پسر بچه ها از قلاب است که مراسم دردناکی محسوب می‌شود. برگزاری این گونه مناسک، وحدت گروه را نشان داده و شجاعت افراد قبیله را به نمایش می‌گذارد و از نگاه آنها تحفه‌ای از طرف خدایانشان است. کودک مذکور، پس از موفقیت در این آزمون به عنوان یک مرد نیرومند توسط اعضای قبیله خود پذیرفته می‌شود.