همانطور که می‌دانید قراردادهای پیمانکاری در دسته قراردادهای لازم قرار می‌گیرند. پس طرفین قرارداد جز با خیارات قانونی یا تعیین حق فسخ در تنظیم قرارداد نمی‌توانند اقدام به ابطال قرارداد نمایند. در نتیجه هنگام تنظیم قرارداد پیمانکاری، حق فسخ برای دو طرف یعنی کارفرما و پیمانکار در نظر گرفته خواهد شد. حال اگر حق فسخ قرارداد پیمانکاری برای طرفین پیش‌بینی نشده باشد، چه باید کرد؟ در این صورت براساس خیارات قانونی و با رای مرجع قضایی، هر یک از طرفین می‌توانند اقدام به فسخ یا ابطال قرارداد کنند.
شرایط فسخ قرارداد پیمانکاری
ماده ۴۶ شرایط پیمان عمومی، شرایط فسخ را مشخص کرده است. شرایط فسخ قرارداد برای کارفرما و پیمانکار متفاوت است. در صورتی که هر یک از طرفین قرارداد یعنی کارفرما یا پیمانکار با توجه به ماده ۴۶ شرایط پیمان عمومی، مرتکب خطا شوند، طرف مقابل بدون مراجعه به دادگاه اختیار فسخ دارد.
حق فسخ با توجه به ماده ۴۶ شرایط عمومی پیمان شامل:
- تأخیر در ارائه برنامه زمانی تفصیلی به مدت بیش از نصف مهلت تعیین شده برای ارائه آن
- آغاز نکردن کار پس از رفع وضعیت قهری و ابلاغ شروع به کار از سوی کارفرما
- تأخیر در تجهیز کارگاه برای شروع عملیات پیمان
- انجام ندادن دستور مهندس مشاور مبنی بر اصلاح کارهای معیوب
- تأخیر در تحویل گرفتن کارگاه از سوی پیمانکار به مدت بیش از ۳۰ روز
شرایط فسخ قرارداد توسط کارفرما
در صورت بروز یک یا چند مورد از حالت‌هایی که ماده ۴۶ شرایط پیمان عمومی مشخص کرده است، کارفرما می‌تواند اقدام به فسخ قرارداد کند. در صورتی که کارفرما قرارداد پیمانکاری را مشمول فسخ تشخیص دهد، باید طبق ماده ۴۶ شرایط پیمان عمومی به تعهدات زیر عمل کند:
- تضمین انجام تعهدات و تضمین حسن انجام کار کسر شده را ضبط و به حساب خزانه واریز کند.
- کارگاه، تاسیسات و ساختمان‌های موقت مصالح و تجهیزات، ماشین‌آلات و ابزار و تمام تدارکات موجود در آن را در اختیار بگیرد.
- از پیمانکار بخواهد تا نماینده‌ای جهت صورت‌برداری و تهیه صورت مجلس کارهای انجام شده و تمام مصالح، تجهیزات، ماشین‌آلات و ابزار و تدارکات دیگر که در کارگاه موجود است معرفی کند. در صورت خودداری پیمانکار از این کار، کارفرما می‌تواند به منظور تأمین دلیل، با حضور نماینده دادگاه برای صورت برداری اقدام نماید.
مطالعه بیشتر: مطلب «شرایط فسخ قرارداد ملک چیست؟» را در دلتا مگ بخوانید.
