به گزارش «مجله ملکی دلتا» و به نقل از عبدالرضا گلپایگانی- معاون پیشین معماری و شهرسازی، آزادسازی ساخت و ساز ساختمان های بلند در کلانشهرها که معمولا محدودیت زمین مناسب برای فضای کار و زندگی دارند ذاتا بد نیست.
شورای عالی شهرسازی در سال 93 توقف بلند مرتبه سازی در تهران را تصویب کرد. در سال 98 چارچوب کلی و ضوابط عام بلندمرتبه سازی در کلانشهرها را تصویب و برای تهیه طرح تفصیلی تر ابلاغ کرد.
شهرداری تهران و شهرداری‌های کلانشهرها در یک بررسی نقادانه مصوبه را ارزیابی نموده و پیشنهادهای خود را به شورای عالی ارسال کردند. این پیشنهادها مورد توجه قرار گرفت و مصوبه در برخی زمینه ها اصلاح شد.
عبدالرضا گلپایگانی گفت: شهرداری تهران براساس مصوبه شورای عالی بازنگری در ضوابط ساخت و ساز ساختمان های بلند را آغاز کرد و پس از تکمیل طرح جهت تصویب به کمیسیون ماده پنج ارایه شد.
ضوابطی که به تصویب رسیده بود دو جنبه داشت، بخش نخست ضوابط و مقررات ساختمانی و معماری و بخش دوم مکان‌یابی احداث ساختمان بلند.
نگرانی کارشناسان نسبت به ساخت و ساز ساختمان های بلند
معاون پیشین معماری و شهرسازی در ادامه درخصوص این که بخشی از کارشناسان نسبت به بلند مرتبه سازی در تهران نگران هستند هم گفت: اگر بخواهیم همه چیز را منفی ببینیم، این نگاه با توسعه درست و منطقی شهر مغایرت دارد. اگر قرار باشد در هیچ نقطه‌ای اجازه بلندمرتبه‌سازی داده نشود، توسعه‌ای متوازن اتفاق نمی‌افتد.
بلندمرتبه‌سازی مشروط بر اینکه سایه‌‌اندازی، اصول همجواری و همسایگی، موقعیت زمین نسبت به پهنه های گسلی تهران رعایت شود و در محدوده‌های مجاز باشد مشکلی نخواهد داشت و می‌تواند به استفاده بهتر از زمین بیانجامد.
در اراضی با وسعت یک هکتار و بیشتر، مشروط به عدم استقرار در عرصه واجد محدودیت یا ممنوعیت بلندمرتبه سازی، افزایش تعداد طبقات و قرارگیری در یک بلوک شهری حداکثر تا ۱۵ طبقه و مشروط به رعایت سقف تراکم پهنه مجاز خواهد بود.
پیشنهاد مطالعه: مطلب «مشارکت شرکت های اروپایی در طرح نهضت ملی مسکن» از مجله ملکی دلتا بخوانید.
