یکی از دانستنی‌های حقوقی مهم در قوانین مدنی ایران، موضوع سند و ویژگی های سند عادی ملک است که «مجله ملکی دلتا» آن را شرح خواهد داد.
در لغت‌نامه‌های فارسی، سند به معنای نوشته‌ای است که بیان‌کننده وام یا طلب شخصی معین است یا مطلبی را اثبات می‌کند.
به طور عادی سند دو ویژگی دارد: مکتوب است یا به صورت نوشته است و به هنگام طرح دعوی و دفاع در دادگاه، قابلیت استناد دارد. بنابراین این دو شرط باعث می‌شوند که یک دست‌نوشته سند محسوب شود
چنانچه سندی ویژگی‌های سند رسمی را دارا و شرایط رسمی بودنش فراهم باشد، سند رسمی است و چنانچه فاقد این شرط باشد، عادی محسوب می‌شود.
در بازار مسکن، قولنامه خرید ملک که بین خریدار و فروشنده به امضاء می‌رسد، سند عادی است؛ زیرا بین طرفین منعقد می‌شود و مأمور رسمی در تنظیم آن دخالت ندارد.
تفاوت‌های سند عادی ملک با سند رسمی
- سند رسمی قدرت اجرایی دارد در حالی که ویژگی های سند عادی معروف است
- تاریخ سند رسمی به لحاظ طرفین دعوی و افراد ثالث معتبر است در حالی‌که در سند عادی تاریخ سند برای اشخاص ثالث فاقد اثر و اعتبار است.
- انجام معاملات ساده در مسائل روزمره و تنظیم آن بر روی برگه‌ای بدون حضور و دخالت مأمور رسمی و امضای او، حکم سند عادی را دارد.
- بارزترین و ساده‌ترین شکل سند عادی که بسیار هم کاربردی است، قولنامه‌ای است که قبل از تنظیم رسمی، میان خریدار و فروشنده یا مالک و مستأجر منعقد می‌شود.
- سند رسمی آن‌قدر محکم است که بر عکس سند عادی، ادعای انکار و تردید به آن وارد نیست.
پیشنهاد مطالعه: مطلب «نکات کلیدی درباره مراحل انتقال سند رسمی ملکی» از مجله ملکی دلتا بخوانید.
