يكي از دانستنيهاي حقوقي مهم در قوانين مدني ايران، موضوع سند و ویژگی های سند عادي ملك است كه «مجله ملکی دلتا» آن را شرح خواهد داد.
در لغتنامههاي فارسي، سند به معناي نوشتهاي است كه بيانكننده وام يا طلب شخصي معين است يا مطلبي را اثبات ميكند.
به طور عادي سند دو ويژگي دارد: مكتوب است يا به صورت نوشته است و به هنگام طرح دعوي و دفاع در دادگاه، قابليت استناد دارد. بنابراين اين دو شرط باعث ميشوند كه يك دستنوشته سند محسوب شود
چنانچه سندي ويژگيهاي سند رسمي را دارا و شرايط رسمي بودنش فراهم باشد، سند رسمي است و چنانچه فاقد اين شرط باشد، عادي محسوب ميشود.
در بازار مسكن، قولنامه خريد ملك كه بين خريدار و فروشنده به امضاء ميرسد، سند عادي است؛ زيرا بين طرفين منعقد ميشود و مأمور رسمي در تنظيم آن دخالت ندارد.
تفاوتهاي سند عادی ملک با سند رسمی
- سند رسمي قدرت اجرايي دارد در حالي كه ويژگی های سند عادي معروف است
- تاريخ سند رسمي به لحاظ طرفين دعوي و افراد ثالث معتبر است در حاليكه در سند عادي تاريخ سند براي اشخاص ثالث فاقد اثر و اعتبار است.
- انجام معاملات ساده در مسائل روزمره و تنظيم آن بر روي برگهاي بدون حضور و دخالت مأمور رسمي و امضاي او، حكم سند عادي را دارد.
- بارزترين و سادهترين شكل سند عادي كه بسيار هم كاربردي است، قولنامهاي است كه قبل از تنظيم رسمي، ميان خريدار و فروشنده يا مالك و مستأجر منعقد ميشود.
- سند رسمي آنقدر محكم است كه بر عكس سند عادي، ادعاي انكار و ترديد به آن وارد نيست.
پیشنهاد مطالعه: مطلب «نکات کلیدی درباره مراحل انتقال سند رسمی ملکی» از مجله ملکی دلتا بخوانید.