یکی از مهم‌ترین مراحل در فرآیند قراردادهای استیجاری، تنظیم قرارداد اجاره با شرایط دقیق است. این قرارداد باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که حقوق و تعهدات هر دو طرف، یعنی موجر و مستأجر، به وضوح مشخص باشد. یکی از مواردی که در این قرارداد باید به دقت به آن پرداخته شود، شیوه اخذ و نحوه استرداد ودیعه پس از پایان قرارداد است. در این مطلب از مجله دلتا، قوانین و نکات مهم در مورد تنظیم قرارداد اجاره و شرایط دقیق اخذ ودیعه را بررسی می‌کنیم.
تعیین میزان ودیعه و شرایط آن
طبق قوانین موجود در قانون مدنی ایران، مبلغ ودیعه باید در قرارداد اجاره مشخص شود. این مبلغ معمولاً به‌عنوان تضمینی برای پرداخت اجاره و حفظ ملک در شرایط مناسب تا پایان مدت اجاره تعیین می‌شود. در صورتی که مستأجر به تعهدات خود عمل کند و ملک در شرایط خوبی بازگردانده شود، ودیعه باید بدون کسر مبلغی به مستأجر بازگردانده شود.
نحوه بازپس‌گیری ودیعه
پس از پایان مدت اجاره، صاحب‌خانه موظف است که ودیعه مستأجر را به وی بازپس دهد. اگر مستأجر ملک را در وضعیت خوبی تحویل دهد، هیچ‌گونه کسر از ودیعه نباید صورت گیرد. در صورت وجود خسارت یا عدم پرداخت اجاره، موجر می‌تواند طبق مفاد قرارداد، مبلغی از ودیعه را کسر کند.
شرایط دقیق در تنظیم قرارداد اجاره
قرارداد اجاره باید به وضوح شرایط مربوط به ودیعه، مدت زمان اجاره، پرداخت اجاره بها و نحوه استرداد ملک را بیان کند. همچنین، در صورت بروز اختلافات، باید روش‌های حل‌وفصل مسائل ذکر شده باشد. به این ترتیب، هیچ‌گونه ابهامی در مورد حقوق و تعهدات طرفین وجود نخواهد داشت.تنظیم دقیق قرارداد اجاره با توجه به قانون مدنی و رعایت اصول حقوقی در مورد ودیعه و نحوه استرداد آن، به حفظ حقوق هر دو طرف کمک می‌کند. این مسئله برای جلوگیری از اختلافات احتمالی و سوءتفاهمات بسیار حائز اهمیت است.
