راه‌های انتقال ویروس HPV و زگیل تناسلی؛ از این کارها نترسید!

ویروس HPV یکی از شایع‌ترین ویروس‌های منتقل‌شونده از طریق تماس به‌خصوص تماس جنسی است که می‌تواند افراد را از طریق راه‌های مختلفی آلوده کند. این ویروس بیش از 100 نوع دارد که برخی از آن‌ها باعث ایجاد زگیل‌های پوستی یا تناسلی می‌شوند و برخی دیگر با سرطان‌های دهانه رحم، گلو و نواحی دیگر مرتبط‌اند. آگاهی از راه‌های انتقال این ویروس و رفع باورهای غلط در مورد آن می‌تواند به کاهش نگرانی‌های نادرست و پیشگیری از انتقال آن کمک کند. در ادامه این مقاله از مجله دلتا راه‌های انتقال ویروس HPV را می‌گوییم تا بدانید که نیازی نیست از انجام خیلی از کارها بترسید!

ویروس HPV عمدتا از طریق تماس مستقیم پوست با پوست منتقل می‌شود. این تماس می‌تواند در قالب روابط جنسی، تماس غیرجنسی نزدیک یا حتی در مواردی تماس با اشیای آلوده باشد. توجه داشته باشید که فقط 10% افراد مبتلا به این ویروس، زگیل تناسلی دارند و 90% افراد مبتلا بدون علامت هستند اما می‌توانند آن را به دیگران منتقل کنند.

انتقال ویروس HPV چه از طریق فردی که زگیل تناسلی دارد، چه از طریق فردی که ناقل ویروس ولی بدون علامت است، 100% است. اما راه‌های شایع‌تر انتقال شامل موارد زیر هستند:

بیشترین و شایع‌ترین شیوه انتقال HPV از طریق تماس جنسی است. این شامل رابطه واژینال، آنال و حتی رابطه دهانی می‌شود. حتی اگر علائم ظاهری زگیل وجود نداشته باشد، فرد می‌تواند ناقل ویروس باشد و آن را به فرد دیگری منتقل کند.

ویروس HPV می‌تواند از طریق تماس پوست به پوست در نواحی تناسلی حتی بدون نفوذ جنسی منتقل شود. این شامل لمس نواحی آلوده با دست یا تماس مستقیم بدن می‌شود.

در مواردی نادر، ویروس HPV می‌تواند در حین زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود. این نوع انتقال می‌تواند باعث ایجاد مشکلات تنفسی در نوزاد شود، اما موارد آن بسیار کم است.

اگرچه انتقال از طریق اشیای آلوده مانند حوله، لباس زیر، یا ابزارهای پزشکی به‌ندرت گزارش شده است، اما امکان آن وجود دارد. با این حال، ویروس HPV در خارج از بدن به‌سرعت غیرفعال می‌شود و این نوع انتقال کمتر شایع است.

توضیح اینکه ویروس HPV چگونه منتقل نمی‌شود، می‌تواند نگرانی‌های نادرست را کاهش دهد:

از طریق دست دادن، در آغوش گرفتن، یا بوسه‌های معمولی منتقل نمی‌شود. این نوع تماس‌های غیرجنسی و معمولی خطری برای انتقال ویروس ایجاد نمی‌کنند.

یکی از باورهای نادرست این است که ویروس HPV می‌تواند از طریق آب استخر یا حمام عمومی منتقل شود. تاکنون هیچ شواهد علمی قابل‌اعتمادی این ادعا را تأیید نکرده است. ویروس HPV برای زنده ماندن نیاز به محیط زنده و پوست دارد و نمی‌تواند در آب منتقل شود.

برخی افراد نگران انتقال ویروس HPV از طریق نشستن روی توالت‌های عمومی هستند. احتمال انتقال ویروس از این طریق بسیار پایین است زیرا ویروس در محیط‌های خشک و غیرزنده به‌سرعت غیرفعال می‌شود.

از طریق استفاده مشترک از ظروف غذاخوری، لیوان یا قاشق و چنگال منتقل نمی‌شود. ویروس HPV به بزاق وابسته نیست و برای انتقال به تماس مستقیم با بافت آلوده نیاز دارد.

برخی افراد نگرانند که حشرات یا حیوانات خانگی بتوانند ویروس را منتقل کنند. این نگرانی بی‌اساس است زیرا ویروس HPV فقط انسان‌ها را آلوده می‌کند و از طریق حیوانات یا حشرات منتقل نمی‌شود.

در برخی شرایط نادر، امکان انتقال ویروس از طریق موارد غیرمعمول نیز مطرح شده است، اما شواهد کافی برای تایید آن‌ها وجود ندارد:

اگرچه احتمال انتقال از طریق وسایلی مانند حوله در مکان‌های عمومی مطرح شده است، اما این احتمال بسیار کم است. رعایت بهداشت شخصی مانند استفاده از حوله و لباس زیر شخصی می‌تواند این خطر را کاهش دهد.

در شرایطی که پوست آسیب دیده باشد و با ویروس تماس پیدا کند، احتمال انتقال وجود دارد. با این حال، این نوع انتقال نیز بسیار نادر است.

اگر دست با ناحیه آلوده به HPV تماس پیدا کند و سپس با ناحیه مخاطی مانند دهان یا چشم تماس برقرار کند، احتمال انتقال وجود دارد. هرچند این احتمال نیز کم است، رعایت شست‌وشوی دست می‌تواند مفید باشد.

برای پیشگیری از ویروس HPV، واکسیناسیون یکی از موثرترین راه‌ها است. واکسن‌های HPV مانند گارداسیل می‌توانند در برابر شایع‌ترین گونه‌های ویروس محافظت ایجاد کنند. همچنین، استفاده از کاندوم می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد، هرچند که به دلیل انتقال از طریق تماس پوست با پوست، کاندوم به‌طور کامل از انتقال جلوگیری نمی‌کند.

در نهایت، آگاهی از نحوه انتقال HPV و باورهای غلط در مورد آن به افراد کمک می‌کند تا اقدامات پیشگیرانه مناسب انجام دهند و از نگرانی‌های بی‌اساس اجتناب کنند. ویروس HPV اگرچه شایع است، اما با رعایت بهداشت و دریافت واکسن می‌توان از خطرات آن به میزان قابل توجهی کاست.