آیا بیماری دوقطبی قابل درمان است؟ باید بدانید که اختلال دوقطبی یک بیماری مادام‌العمر است. اگرچه هنوز درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما مصرف دارو، مشاوره و استراتژی‌های دیگر می‌توانند به کنترل علائم کمک کرده و تأثیر آن بر زندگی روزمره فرد را کاهش دهند. بدون درمان، اختلال دوقطبی می‌تواند باعث ایجاد دوره‌های غیرعادی خلق‌وخوی شود. افراد مبتلا ممکن است بین دوره‌های شاد و پرانرژی (مانیک) و دوره‌های افسردگی جابه‌جا شوند.
در دوره‌های مانیک، افراد معمولا احساس شادی زیاد، انرژی فراوان و تمایل به روابط اجتماعی دارند. در مقابل، در دوره‌های افسردگی ممکن است احساس غمگینی، کاهش انرژی و انزوا تجربه شود. در این مقاله، بررسی می‌کنیم که آیا اختلال دوقطبی قابل درمان است یا خیر و چگونه می‌توان آن را در بلندمدت مدیریت کرد.
آیا بیماری دوقطبی قابل درمان است؟
پاسخ کوتاه به این سؤال که آیا اختلال دوقطبی قابل درمان است یا خیر، این است: نه. تاکنون، دانشمندان نه علت دقیق این بیماری را شناسایی کرده‌اند و نه درمانی برای آن یافته‌اند.
با این حال، پاسخ بلندتر کمی پیچیده‌تر است. اگرچه بیماری دوقطبی قابل درمان است، افراد مبتلا می‌توانند دوره‌های طولانی بدون علائم را تجربه کنند. با درمان مداوم و مدیریت صحیح، بسیاری از افراد می‌توانند خلق‌وخوی خود را به‌طور پایدار حفظ کنند.
درمان‌ها
برای اختلال دوقطبی، گزینه‌های درمانی متنوعی وجود دارد. هر فرد به شیوه متفاوتی به درمان پاسخ می‌دهد و معمولا ترکیبی از روش‌های مختلف برای هر شخص لازم است.
داروها
- تثبیت‌کننده‌های خلق‌وخوی مانند لیتیوم.
- داروهای ضدروان‌پریشی غیرمعمول مانند کوئتیاپین برای درمان دوره‌های مانیک و افسردگی و حفظ خلق‌وخوی پایدار.
- داروهای ضدافسردگی که البته همه افراد مبتلا به اختلال دوقطبی به این داروها پاسخ نمی‌دهند و ممکن است باعث دوره‌های مانیک شوند.
روان‌درمانی
در کنار دارو، روان‌درمانی نیز بسیار مؤثر است. انواع مختلف آن شامل:
آموزش روانی
- درمان شناختی-رفتاری (CBT)
- روان‌درمانی متمرکز بر خانواده
- مدیریت اجتماعی و بین‌فردی
ترکیب دارو و روان‌درمانی معمولا بهترین نتیجه را به همراه دارد.
مدیریت بلندمدت و خودمراقبتی
پیدا کردن ترکیب مناسب درمان و تداوم در اجرای آن بسیار مهم است. همچنین، روش‌های خودمدیریتی مانند:
- ایجاد تعادل بین کار و زندگی،
- ایجاد روابط مثبت،
- تغذیه سالم،
- ورزش منظم،
و خواب کافی نقش مهمی در کنترل علائم دارند. استفاده از تکنیک‌های آرام‌سازی مانند یوگا، مدیتیشن و فعالیت‌هایی مانند گوش دادن به موسیقی یا نوشتن در دفتر خاطرات می‌تواند در کاهش تغییرات خلقی مؤثر باشد.
کمک بگیرید
اگر شما یا کسی که می‌شناسید در بحران هستید و به خودکشی یا آسیب به خود فکر می‌کنید، فوراً به دنبال کمک باشید:
با شماره‌های اضطراری کشور خود تماس بگیرید.
از پزشک یا مشاور خود بخواهید که درمان‌های مناسب‌تر را پیشنهاد دهد.
به گروه‌های حمایتی بپیوندید.
حمایت و درمان مؤثر می‌تواند تأثیر بزرگی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلال دوقطبی داشته باشد.
