بیمه اختیاری تامین اجتماعی نوعی از بیمه است که افراد به صورت داوطلبانه و بر اساس درخواست خود تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی قرار می‌گیرند. این بیمه برای افرادی است که شغل ثابتی ندارند یا کارفرمایی ندارند که هنگام ارسال لیست حق بیمه اسم آن ها را قرار دهد و فرد متقاضی باید حق بیمه را خود به صورت کامل پرداخت کند.
آشنایی با بیمه اختیاری تامین اجتماعی
بیمه اختیاری یا بیمه خویش فرما به معنای این است که افراد مجاز هستند تا به دلخواه خود قرارداد بیمه ای با سازمان تامین اجتماعی منعقد کنند. در این نوع بیمه، هیچ فشار یا الزام قانونی برای ثبت نام وجود ندارد و متقاضیان می توانند بر اساس نیازهای شخصی و شرایط مالی خود تصمیم بگیرند که آیا می خواهند خود را بیمه کنند یا خیر.
بیمه اختیاری یک گزینه مطلوب برای افرادی است که به دنبال تأمین اجتماعی و امنیت مالی در آینده هستند و یکی از ویژگی های بارز بیمه اختیاری، امکان بهره مندی از حقوق بازنشستگی است. برای محاسبه مستمری مربوط به بازنشستگی در این نوع بیمه، عوامل متعددی از قبیل سابقه پرداخت حق بیمه و میزان این پرداخت ها مد نظر قرار می گیرد. مستمری بازنشستگی هر بیمه شده به نسبت حق بیمه ای که پرداخت کرده است، تعیین می شود. سازمان تأمین اجتماعی درصدی مشخص از حق بیمه پرداختی را به عنوان مستمری محاسبه کرده و در زمان بازنشستگی به فرد پرداخت می کند.
فرق بیمه اختیاری با مشاغل آزاد این است که افراد با انتخاب بیمه اختیاری می توانند به طور موثری آینده مالی خود را تامین کنند و از خدمات حمایتی سازمان تأمین اجتماعی بهره مند شوند. شما شهروندان عزیز مشهدی می توانید جهت دریافت مشاوره در زمینه امور بیمه ای با وکیل بیمه تامین اجتماعی مشهد در ارتباط باشید.
3 مورد از شرایط بیمه اختیاری
- سن: فرد متقاضی باید کمتر از ۵۰ سال داشته باشد و اگر سابقه بیمه پردازی داشته باشد، هر سال سابقه معادل یک سال به این محدودیت سنی اضافه می شود.
- پرداخت حق بیمه: بیمه شده باید خود حق بیمه را به صورت ماهانه پرداخت کند.
- سابقه بیمه: معمولاً برای بیمه اختیاری نیازی به داشتن سابقه قبلی نیست، اما اگر فرد سابقه بیمه ای داشته باشد، این سابقه به حساب خواهد آمد.
مزایای بیمه اختیاری
- بازنشستگی: پس از رسیدن به سن قانونی بازنشستگی و پرداخت حق بیمه به مدت معین، فرد می‌تواند مستمری بازنشستگی دریافت کند.
- از کار افتادگی: گر فرد به دلیل بیماری یا حادثه از کار افتاده شود، می‌تواند از مستمری از کارافتادگی بهره‌مند شود.
- خدمات درمانی: بیمه‌شده و افراد تحت تکفل او می‌توانند از خدمات درمانی تأمین اجتماعی استفاده کنند.
بیمه اجباری تامین اجتماعی چیست؟
به طور کلی بیمه اجباری به تمامی افرادی تعلق می گیرد که در مشاغل مختلف شامل کارخانه ها، فروشگاه ها و … مشغول به کار هستند و حقوق دریافت می کنند. بر اساس قوانین کار، کارفرمایان ملزم به بیمه کردن همه کارکنان و کارمندان خود هستند و این نوع بیمه به منظور حمایت از حقوق و مزایای کارکنان در برابر حوادث، بیماری ها و بیکاری ایجاد شده است. تامین اجتماعی به عنوان یک سیستم بیمه همگانی، این قانون را برای تمامی مشاغل به کارگیری کرده و در صورت عدم رعایت، کارفرمایان متخلف با جریمه های مالی مواجه خواهند شد.
به منظور اطمینان از پوشش بیمه ای کارکنان، سازمان تأمین اجتماعی به صورت دوره ای بازرسی هایی از واحدهای کاری انجام می دهد. کارشناسان این سازمان به بررسی فعالیت های محل کار و وضعیت اشتغال افراد پرداخته و در صورت مشاهده تخلفات، اقداماتی را انجام می دهند. این بازرسی ها می توانند در هر زمان و روزی از ماه صورت بگیرند، که مؤید اهمیت نظارت بر اجرای قوانین بیمه ای است و این روند به کارمندان اطمینان می دهد که تحت حمایت قانونی کامل قرار دارند.
بیمه اجباری چه مواردی را پوشش می دهد؟
در زمینه فرق بیمه اختیاری با بیمه اجباری، نوع پوشش ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پوشش های بیمه اجباری به شرح زیر هستند:
- پرداخت نمودن مستمری در دوران بازنشستگی
- واریز مستمری در شرایط از کارافتادگی شخص بیمه شده
- پرداخت کلیه هزینه های درمان بعضی از بیماری های خاص، دارو، بارداری و اتفاقات
- پرداخت مقرری در پروسه بیکاری
- کمک هزینه ازدواج
- پرداخت مستمری بازماندگان بیمه شده
4 تفاوت اصلی بین بیمه اختیاری و بیمه اجباری
- اجباری بودن:
- بیمه اجباری: کارفرما موظف است که تمام کارکنان خود را تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار دهد و بخشی از حق بیمه توسط کارفرما و بخشی دیگر توسط کارمند پرداخت می شود.
- بیمه اختیاری: فراد بدون نیاز به کارفرما و به صورت داوطلبانه تحت پوشش این بیمه قرار می گیرند و باید کل حق بیمه را خودشان پرداخت کنند.
- پرداخت حق بیمه:
- بیمه اجباری: سهم کارفرما حدود ۲۳ درصد از حق بیمه و سهم کارمند حدود ۷ درصد است.
- بیمه اختیاری: فرد باید کل حق بیمه (که معمولاً ۲۷ درصد از دستمزد مبنای پرداخت است) را خودش پرداخت کند.
- حمایت های بیمه ای:
- هر دو نوع بیمه شامل مزایای بازنشستگی، از کار افتادگی، و درمان می شود، اما برخی از مزایای جانبی مثل بیمه بیکاری فقط برای بیمه شدگان اجباری در دسترس است.
- شرایط سنی و سابقه بیمه:
- برای بیمه اختیاری، شرایط سنی و حداقل سابقه بیمه مورد نیاز است (برای مثال افراد باید زیر ۵۰ سال سن داشته باشند و حداقل ۳۰ روز سابقه بیمه پردازی داشته باشند).
آیا مزایای قانون کار به بیمه شدگان اختیاری تعلق خواهد گرفت؟
مزایای قانون کار به طور متفاوتی برای بیمه شدگان اختیاری و اجباری ارائه می شود. بیمه اجباری به دلیل پیوند مستقیم با روابط کارگری و کارفرمائی، مجموعه وسیع تری از مزایا را در اختیار بیمه شدگان قرار می دهد. به عنوان مثال، بیمه شدگان اجباری می توانند از مزایایی مانند کمک هزینه ازدواج، حمایت در مواقع بیماری، مقاطع بارداری، و همچنین بیمه بیکاری بهره مند شوند.
تامین اجتماعی چه بیمه هایی را ارائه می دهد؟
سازمان تامین اجتماعی برای تأمین نیازهای مختلف اقشار گوناگون جامعه، لیست بیمه خود را در چندین دسته مختلف ارائه می دهد. این تنوع به افراد این امکان را می دهد که متناسب با شرایط کاری و اجتماعی خود از خدمات بیمه بهره مند شوند. به طور کلی، افراد می توانند با توجه به وضعیت شغلی خود از بیمه های اجباری، اختیاری، و همچنین بیمه های خاص مانند بیمهِ نقص عضو و بیمه بازنشستگی استفاده کنند. از آن‌جایی که ممکن است برخی افراد در هیچ یک از دسته های مشخص قرار نگیرند، سازمان تأمین اجتماعی سعی کرده است تا با ارائه انواع بیمه ها، تقریبا همه افراد را تحت پوشش قرار دهد.
جمع بندی
بیمه اختیاری تأمین اجتماعی به افراد فاقد شغل ثابت و درآمد پایدار که تحت پوشش بیمه ای نیستند، این امکان را می دهد تا به صورت اختیاری تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی قرار بگیرند. بیمه اجباری معمولا برای کارگران و کارکنان مشمول قانون کار طراحی شده و مزایای متنوعی از جمله کمک هزینه ازدواج، پرداخت بیمه بیکاری و حمایت در ایام بیماری را شامل می شود. تفاوت های میان بیمه اختیاری و اجباری تامین اجتماعی شامل شرایط سنی، سابقه بیمه و شخص پرداخت کننده بیمه هستند.
