در قوانین جمهوری اسلامی ایران، نفقه فرزند حتی اگر با مادر زندگی کند، بر عهده پدر است. نفقه شامل تمام هزینههای مربوط به نیازهای اساسی فرزند مانند مسکن، خوراک، پوشاک، آموزش، و هزینههای درمانی میشود. همراه مجله دلتا باشید.
نفقه فرزند که با، مادر زندگی میکند با کیست؟
وظیفه پدر
طبق قانون مدنی ایران (ماده 1199)، پدر مکلف به پرداخت نفقه فرزند است. حتی اگر حضانت و نگهداری فرزند بر عهده مادر باشد و فرزند با او زندگی کند، پدر همچنان مسئول تأمین مالی نیازهای فرزند است.در صورت فوت یا ناتوانی پدر
اگر پدر فوت کرده باشد یا از نظر مالی قادر به پرداخت نفقه نباشد، مسئولیت نفقه به ترتیب به پدربزرگ پدری و سپس سایر اقوام نزدیک میرسد.
نفقه در صورت طلاق
در صورت جدایی یا طلاق، اگر حضانت فرزند به مادر داده شود، پدر همچنان مکلف به پرداخت نفقه است. طلاق یا حضانت مادر تغییری در وظیفه پدر برای تأمین هزینههای فرزند ایجاد نمیکند.
نفقه در صورت امتناع پدر
اگر پدر از پرداخت نفقه خودداری کند، مادر یا هر فردی که حضانت فرزند را بر عهده دارد میتواند از طریق دادگاه حقوقی درخواست نفقه کند. دادگاه پدر را ملزم به پرداخت نفقه خواهد کرد و در صورت عدم پرداخت، ممکن است جریمههای قانونی مانند توقیف اموال یا حتی حبس برای پدر در نظر گرفته شود.
بنابراین، نفقه فرزند حتی در شرایطی که فرزند با مادر زندگی میکند، همچنان وظیفه پدر است.
ادامه توضیحات در مورد نفقه فرزند و وضعیتهای مختلف مرتبط با آن به شرح زیر است:
میزان نفقه فرزند:
میزان نفقه بر اساس نیازهای فرزند و توان مالی پدر تعیین میشود. این نیازها شامل هزینههای زندگی روزمره، تحصیل، بهداشت، مسکن و لباس است.
اگر میان والدین در مورد میزان نفقه اختلاف وجود داشته باشد، دادگاه میتواند با بررسی شرایط مالی پدر و نیازهای فرزند، میزان نفقه را تعیین کند.
پرداخت مستقیم به مادر:
در صورتی که فرزند با مادر زندگی میکند و مادر حضانت او را بر عهده دارد، پدر میتواند نفقه را مستقیماً به مادر پرداخت کند تا مادر نیازهای فرزند را تأمین کند. این پرداختها تحت نظارت دادگاه نیز ممکن است انجام شود تا از تأمین صحیح نیازهای فرزند اطمینان حاصل گردد.
در صورت ازدواج مادر:
ازدواج مجدد مادر تأثیری بر مسئولیت پدر برای پرداخت نفقه ندارد. حتی اگر مادر با فرد دیگری ازدواج کند و حضانت فرزند همچنان بر عهده او باشد، پدر موظف به پرداخت نفقه است.
عدم توانایی مالی پدر:
اگر پدر از نظر مالی توانایی پرداخت نفقه را نداشته باشد، قانون راههایی مانند تقسیط یا کمک از طرف خانواده پدری (پدربزرگ پدری) را پیشنهاد میکند. اگر پدر از پرداخت نفقه عاجز باشد و دیگر خویشاوندان نزدیک نیز توانایی نداشته باشند، ممکن است از منابع دیگر کمک گرفته شود.
پیگیری نفقه از طریق قانونی:
درصورتیکه پدر از پرداخت نفقه امتناع کند، مادر یا سرپرست قانونی فرزند میتواند از دادگاه درخواست نفقه کند. دادگاه پس از بررسی شرایط و شواهد، ممکن است پدر را ملزم به پرداخت نفقه کند. درصورتیکه پدر از پرداخت نفقه تعیینشده توسط دادگاه خودداری کند، ممکن است اقدامات قانونی مانند توقیف اموال پدر یا حبس تعزیری بر اساس ماده 53 قانون حمایت از خانواده انجام شود.
نتیجهگیری:
نفقه فرزند یک وظیفه قانونی و شرعی برای پدر است و حتی در صورت زندگی فرزند با مادر، پدر مسئولیت تأمین هزینههای زندگی فرزند را بر عهده دارد. اگر پدر از این مسئولیت سرباز زند، مادر میتواند از طریق دادگاه درخواست نفقه کند و قانون نیز ابزارهای مختلفی برای الزام پدر به پرداخت نفقه دارد.