علی رغم افزایش استقرار انرژی هسته ای و راه‌اندازی مجدد نیروگاه‌ها در برخی از کشورها مانند ژاپن، کاهش مورد انتظار در تولید برق بر پایه زغال‌سنگ در اروپا و آمریکا احتمالا با افزایش مصرف آن در منطقه آسیا-اقیانوسیه همراه خواهد بود. اما انرژی هسته ای در تولید برق چقدر مهم است؟ با دلتامگ همراه باشید.
انرژی هسته ای و تولید برق
الکتریسیته در بسیاری از بخش‌های زندگی در جوامع مدرن نقش محوری دارد و با گسترش نقش آن در حمل‌ونقل و گرمایش از طریق گسترش استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی و پمپ‌های حرارتی، بیشتر هم خواهد شد. تولید برق در حال حاضر بزرگترین منبع انتشار دی‌اکسید کربن (CO2) در سطح جهان است، اما امید می‌رود که از طریق استقرار سریع تولید انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی، و توقف مصرف سوخت‌های فسیلی، انتشار خالص دی‌اکسید کربن به سمت صفر پیش می‌برد. سوخت‌های فسیلی هنوز حدود ۶۰ درصد از کل تولید برق جهانی را تولید می‌کنند.
چرا برق در تامین امنیت انرژی اهمیت دارد؟
بحران کنونی انرژی در جهان، امنیت و مقرون به صرفه بودن برق را پررنگ‌تر از همیشه کرده است و یافتن راه حل‌هایی برای توسعه تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر را به ویژه در راستای مقابله با تغییرات آب و هوایی ضروری کرده است. اما نور خورشید و باد همیشه در دسترس نیستند و استفاده از آنها به طیف وسیعی از گزینه‌های پشتیبان برای تولید برق و همچنین شبکه‌های هوشمندتر و اتصالات بهتر برای مدیریت این تنوع، نیاز دارند. اینجاست که انرژی هسته ای با اهمیت می شود.
تقاضا برای برق با چه سرعتی افزایش می‌یابد؟
مطابق برآورد آژانس بین‌المللی انرژی، انتظار می‌رود که تقاضای برق جهان طی دو سال آینده به طور متوسط ۳ درصد افزایش یابد. بیش از ۷۰ درصد از افزایش تقاضای جهانی برق طی دو سال آینده سهم چین، هند و آسیای جنوب شرقی خواهد بود.
در حال حاضر پیش‌بینی می‌شود که سهم چین از مصرف جهانی برق تا سال ۲۰۲۵ به رکورد جدید یک سوم برسد، سهمی که در سال ۲۰۱۵، یک چهارم بوده است. همزمان، اقتصادهای پیشرفته به دنبال گسترش استفاده از برق برای جایگزینی سوخت‌های فسیلی در بخش‌هایی مانند حمل و نقل، گرمایش و صنعت هستند.
گزارش اخیر آژانس بین المللی انرژی اشاره می‌کند که تقاضا و عرضه برق در سراسر جهان به طور فزاینده‌ای به آب و هوا وابسته می‌شود. علاوه بر خشکسالی، موج‌های گرما در کشورهای مختلف جهان باعث افزایش شدید تقاضا برای تهویه مطبوع خواهد شد. همین موضوع به افزایش نیاز به برق و به تبع آن احتمالا به انرژی هسته ای منجر می شود.
منابع تولید برق چیست؟
زغال سنگ:هنوز کمی بیش از یک سوم تولید برق جهان را تامین می‌کند.
گاز:بیش از ۲۰ درصد از تولید برق جهان را به خود اختصاص داده است.
انرژی هسته ای:به عنوان یک منبع مهم تولید الکتریسیته با انتشار کم گاز دی‌اکسیدکربن، حدود ۱۰ درصد از تولید برق جهانی را تامین می‌کند.
آب:در حال حاضر نیروگاه‌های آبی بیش از سایر فن‌آوری‌های تجدیدپذیر دیگر برق تولید می‌کنند و انتظار می‌رود تا دهه ۲۰۳۰ بزرگترین منبع تولید برق تجدیدپذیر در جهان باقی بماند.
باد:با ثبت رکوردهای تازه تولید برق از سال ۲۰۲۲ همچنان پیشروترین فناوری تجدیدپذیر غیر آبی خواهد بود.
خورشید:تولید برق خورشیدی هم از سال ۲۰۲۲ افزایش محسوسی پیدا کرده ولی پیش‌بینی‌می‌شود که نقاط عطف سطح تولید آن در دهه ۲۰۳۰ ثبت شود.
چشم‌انداز آتی چیست؟
در حالی که پیش‌بینی می‌شود تولید برق با سوخت گاز طبیعی در اتحادیه اروپا در سال‌های آینده کاهش یابد، بر اساس روند فعلی، رشد قابل‌توجه در خاورمیانه تا حدودی این کاهش را جبران می‌کند.
در همین حال، علیرغم افزایش استقرار انرژی هسته‌ای و راه‌اندازی مجدد نیروگاه‌ها در برخی از کشورها مانند ژاپن، کاهش مورد انتظار در تولید برق بر پایه زغال‌سنگ در اروپا و آمریکا احتمالا با افزایش مصرف آن در منطقه آسیا-اقیانوسیه همراه خواهد بود. این بدان معناست که انتشار دی اکسید کربن (CO2) به دلیل تولید برق در جهان پس از رسیدن به بالاترین سطح تاریخی در سال ۲۰۲۲، تا سال ۲۰۲۵ در همان سطح باقی می‌ماند.
رشد قوی انرژی‌های تجدیدپذیر به این معنی است که پیش‌بینی می‌شود سهم آنها از ترکیب تولید برق جهانی از ۲۹ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۳۵ درصد در سال ۲۰۲۵ افزایش یابد.
اما پیش‌بینی آژانس بین‌المللی انرژی نشان می‌دهد که در صورت تحقق برنامه جهانی انتشار صفر دی‌اکسید کربن، سهم برق از مصرف نهایی انرژی از ۲۰ درصد فعلی به بیش از ۵۰ درصد در سال ۲۰۵۰ افزایش می‌یابد. این بدان معناست که سهم ۶۰ درصدی کنونیِ سوخت‌های فسیلی در تولید برق جهان تا سال ۲۰۳۰ باید به زیر ۳۰ درصد برسد، هدفی که تحقق آن با نیاز به همراهی جدی چین، هند و کشورهای خاورمیانه دارد.
