ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) یک پروژه ساخت‌وساز چندملیتی است و بزرگترین سازه‌ای است که بشر تا به حال در فضا قرار داده است.
ساخت و ساز اصلی ایستگاه بین المللی فضایی بین سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۱۱ تکمیل شد، اگرچه ایستگاه به طور مداوم در حال تکامل است و شامل ماموریت ها و آزمایش های جدید می شود. از ۲ نوامبر ۲۰۰۰ به طور مداوم اشغال شده است.
ایستگاه بین المللی فضایی متعلق به کدام کشور است؟
به گفته آژانس فضایی اروپا (ESA)، ISS متعلق به یک کشور واحد نیست و یک “برنامه همکاری” بین اروپا، ایالات متحده، روسیه، کانادا و ژاپن است. به گفته دفتر بازرس کل آژانس، ایستگاه فضایی بین‌المللی حدود ۳ میلیارد دلار در سال برای عملیات ناسا هزینه بر می دارد که تقریباً یک سوم بودجه پروازهای فضایی انسان است.
تا به حال چندین نفر به ایستگاه بین المللی فضایی رفته اند؟
تا ماه می ۲۰۲۲، ۲۵۸ نفر از ۲۰ کشور از ایستگاه بین المللی فضایی بازدید کرده اند. کشورهای برتر شرکت کننده شامل ایالات متحده (۱۵۸ نفر) و روسیه (۵۴ نفر) هستند. زمان فضانوردان و زمان تحقیق در ایستگاه فضایی با توجه به میزان پول یا منابع (مانند ماژول ها یا روباتیک) به آژانس های فضایی اختصاص می یابد.
بیشترین میزان تامین بودجه ی ایستگاه بین المللی فضایی توسط کدام کشورها است؟
ایستگاه بین المللی فضایی تشکیل شده از کمک های ۱۵ کشور است. ایالات متحده، روسیه و آژانس فضایی اروپا شرکای اصلی ایستگاه فضایی هستند و بیشترین بودجه را تامین می‌کنند. شرکای دیگر ایستگاه بین المللی فضایی آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن و آژانس فضایی کانادا هستند. علاوه بر این، فضانوردان کشورهای دیگر مانند امارات متحده عربی گاهی اوقات به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرواز می‌کنند.
دورنمای ایستگاه بین المللی فضایی چیست؟
برنامه‌های فعلی پیش‌بینی می‌کنند که ایستگاه بین المللی فضایی حداقل تا سال ۲۰۲۴ به بهره‌برداری برسد و شرکا در مورد تمدید احتمالی آن بحث کنند. ناسا تمدید آن را تا سال ۲۰۳۰ تایید کرده است، اگرچه روسیه می گوید که پس از سال ۲۰۲۴ عقب نشینی می کند تا بر ساخت ایستگاه فضایی خود در حدود سال ۲۰۲۸ تمرکز کند. هم چنین نحوه عملکرد ایستگاه پس از خروج روسیه هنوز مشخص نشده است. پس از سال ۲۰۳۰، برنامه‌هایی برای ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز به وضوح مشخص نشده است. پس از این زمان ایستگاه بین المللی فضایی می تواند از مدار خارج شود یا برای ایستگاه های فضایی تجاری آینده در مدار بازیافت شود.
ایستگاه بین المللی فضایی چقدر بزرگ است؟
ایستگاه فضایی بین المللی ۳۵۶ فوت (۱۰۹ متر) و با جرم ۹۲۵۳۳۵ پوند (۴۱۹۷۲۵ کیلوگرم) است. پانل های خورشیدی به تنهایی یک هکتار را پوشش می دهند. ایستگاه فضایی دارای هفت محل خواب است، با قابلیت افزودن بیشتر در طول دوره تحویل خدمه، دو حمام، یک باشگاه ورزشی، و یک گنبد (یک پنجره خلیجی با دید ۳۶۰ درجه از زمین).
آیا ایستگاه بین المللی فضایی قابل مشاهده است؟
بله ، در شب، ایستگاه فضایی بین‌المللی از زمین قابل مشاهده است و به‌عنوان یک نقطه متحرک نورانی ظاهر می‌شود و از نظر روشنایی با سیاره درخشان ناهید رقابت می‌کند. رصدگران آسمان شب که می دانند چه زمانی و کجا باید نگاه کنند، می توان آن را بدون استفاده از تلسکوپ مشاهده کرد.
همچنین می توانید با تجهیزات مناسب از ایستگاه فضایی بین المللی عکس بگیرید.
ایستگاه بین المللی فضایی چقدر سریع در حال حرکت است؟
ایستگاه فضایی بین المللی هر ۹۰ دقیقه با سرعتی در حدود ۱۷۵۰۰ مایل در ساعت (۲۸۰۰۰ کیلومتر بر ساعت) دور زمین می چرخد. در یک روز، ایستگاه تقریباً مسافتی را طی می کند که از زمین تا ماه و برگشت از آن طول می کشد.
چگونه فضانوردان به ایستگاه بین المللی فضایی می روند؟
معمولاً یک خدمه بین المللی متشکل از هفت نفر در داخل ایستگاه فضایی بین المللی زندگی و کار می کنند. با این حال، در طول تغییر اعضای خدمه، این تعداد می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۹، ۱۳ خدمه از ایستگاه بین المللی فضایی بازدید کردند. این همچنین رکورد بیشترین افراد در فضا در یک زمان است.
فضانوردان در ایستگاه بین المللی فضایی چه می کنند؟
زمانی که فضانوردان به ایستگاه می‌رسند، معمولاً یک دوره ماموریتی حدوداً شش ماهه را برای انجام آزمایش‌های علمی مختلف و نگهداری و تعمیر ایستگاه فضایی بین‌المللی صرف می‌کنند. در خارج از محل کار، فضانوردان حداقل دو ساعت را صرف ورزش و مراقبت شخصی خواهند کرد. آنها همچنین گاهی اوقات پیاده‌روی فضایی انجام می‌دهند، رویدادهای رسانه‌ای/مدرسه‌ای را برای اطلاع‌رسانی برگزار می‌کنند و به‌روزرسانی‌هایی را در رسانه‌های اجتماعی ارسال می‌کنند. اولین فضانوردی که از فضا توییت کرد مایک ماسیمینو بود که این کار را از یک شاتل فضایی در می ۲۰۰۹ انجام داد.
اتاق‌های خواب در ایستگاه بین المللی فضایی معمولاً شامل تخت‌های دوطبقه کوچک است. فضانوردان بسته به ترجیحشان خود را به دیوار می بندند یا به خود اجازه می دهند آزادانه در فضای کوچک شناور شوند. خدمه ای که به طور موقت فقط برای چند روز بازدید می کنند ممکن است در سفینه فضایی خود یا در یک مکان اضافی در ایستگاه بخوابند، که تا زمانی که خود را در فضا ببندند، مجاز است.
در نهایت باید گفت که ایستگاه بین المللی فضایی بستری برای تحقیقات طولانی مدت برای سلامت انسان است که ناسا آن را به عنوان یک پله کلیدی برای اجازه دادن به انسان برای کشف سایر مقاصد منظومه شمسی مانند ماه یا مریخ می داند.
