طلاق به دلیل فحاشی شوهر امکان پذیر است؟ از بزرگترین مشکلات و شکایاتی که افراد حقیقی نسبت به یکدیگر دارند، توهین و فحاشی است. توهین، فحاشی و اهانت موضوع و وصف کیفری دارند. در این مطلب از دلتامگ به موضوع طلاق به دلیل توهین میپردازیم.
چه راههایی برای طلاق زن وجود دارد؟
- عدم پرداخت نفقه از سوی همسر
- عسر و حرج زن
- غیبت شوهر
- شروط دوازده گانه ضمن عقد ازدواج
- وکالت بلاعزل طلاق داشتن زن ( داشتن حق طلاق)
طلاق به دلیل فحاشی و توهین به زن
توهین از موارد سوءرفتار هست اما برای طلاق از سوی زن کفایت نمیکند و فحاشی و تهدید به تنهایی به زن حق طلاق را نمیدهد اما دارای مجازات است. در ادامه این مطلب به موضوع مجازات فحاشی به همسر میپردازیم.
مجازات فحاشی به همسر براساس قوانین ایران
بر اساس قانون ایران مجازات فحاشی به همسر اگر با الفاظ ناموسی باشد، مجازات شدیدتری نسبت به دیگر الفاظ توهینآمیز دارد. بهگونهای که اگر کسی نسبت به همسر خود از الفاظ رکیک استفاده و باعث تحقیر او شود، بر حسب معنای لفظ مرتکب جرم قذف گشته است که مجازاتهایی برای آن تعیین میشود.
بهعنوان مثال اگر کسی عمل زنا را به زن خود نسبت دهد و با توجه به آگاهی که نسبت به این کلمه دارد آن را بنویسد و بهصورت الکترونیکی ارسال کند، طبق ماده ۲۴۳ لایحه جدید قانون مجازات اسلامی در صورت بیان آن، بدون ابهام و اثبات آن، به ۸۰ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
درصورتیکه جرم قذف نبوده باشد و تنها هتک حرمت (بیحرمتی) باشد، مجازات فحاشی به همسر تنها ۷۴ ضربه شلاق یا یک میلیون تومان پرداخت جزای نقدی برای آن در نظر گرفته میشود.
نکات مهم پیرامون اثبات فحاشی به همسر
توجه داشته باشید برای تحقق مجازات فحاشی به همسر باید ادله اثبات خوبی را به دادگاه ارائه دهید.
فیلم و صدای ادله اصلی اثبات برای این ادعا نیست، اما میتواند نشانههای خوبی برای قاضی در دادگاه باشد. برای آنکه بتوانید شنود را طبق قانون انجام دهید، باید قبل از جلسه دادرسی از دادگاه اجازه شنود را بهصورت کتبی دریافت کنید. این کار باعث اقرار فرد خواهد شد و در نتیجه موجب صدور رای درست و عادلانه در دادگاه میشود.
از شروط دیگر برای اثبات و تحقق مجازات فحاشی به همسر، آگاهانه بودن فحاشی است. جرم توهین هیچگاه مقید به نتیجه نبوده و یک جرم مطلق است و به محض توهین، مشمول مجازات میشود. اما بهطور کلی دو شرط برای ارتکاب این رفتار وجود دارد که عبارتند از:
- مرتکب باید در انجام عمل خود عامد باشد یعنی نباید در حالت خواب، مستی و هیپنوتیزم باشد و بر اساس اراده صورت نگیرد.
- مرتکب باید از موهن بودن یعنی توهینآمیز بودن رفتار خود آگاه باشد.