چندی پیش پرفسور “آوی لوب” از استادان جنجالبرانگیز دانشگاه هاروارد، به کمک آهنرباهای نیرومندی، گوهای عجیبی را در کف اقیانوس آرام کشف کرد که به نظر او نشان از موجودات فضایی دارد. این نظر او مدافعان و مخالفان زیادی را در میان دانشمندان پیدا کرد؛ ولی هنوز صحت آن جای بحث و تحقیق دارد. در این مقاله ماجرای کشف این گوها و ویژگیهای عجیب آن را بررسی میکنیم. مطلب وجود یا عدم وجود آدمفضاییها را نیز میتوانید در مطلب لینک شده بخوانید.
ماجرای کشف قطعات در دریا
طبق ادعای وزارت دفاع آمریکا، در روز هشتم ژانویه سال ۲۰۱۴، جرمی ناشناخته که با سرعتی در حدود ۱۰۰ هزار مایل در ساعت حرکت میکرد، بر فراز سواحل پاپوآ در گینهنو، آسمان را درخشان کرد و در اقیانوس آرام فرود آمد. نام این جرم IM1 نامیده شد.
پرفسور لوب که از محققان پیگیر در زمینه یافتن موجودات فضایی است، به کمک استفاده از اطلاعات وزارت دفاع و نقشههای لرزهشناسی، منطقه حدودی اصابت را یافت و به همراه گروهش با یک کشتی به نام “کشتی نقرهای” عازم قسمت مذکور شد.
آنها پس از رسیدن به آن منطقه، به کمک آهنرباهای کمیاب خود، تعداد زیادی گوی کوچک را با قطرهای ۰.۰۵ تا ۱.۳ میلیمتری یافتند که در اعماق رسوبات ۲ کیلومتری سطح اقیانوس قرار گرفته بودند.
چرا میتوانند مربوط به موجودات فضایی باشند؟
پس از تحقیقاتی که بر روی بافت این گویها توسط “آستین جکوبسن” و تیم او در دانشگاه هاروارد انجام شد، بافت این سنگها کشف شدند. به گفته آنها، این سنگها حاوی مقادیر زیادی بریلیم، اورانیوم، لانتانیم و همراه با محتوای کم عناصر با میل ترکیبشدن زیاد با آهن، همچون رنیم بود.
از دیگر ویژگیهای آنها، مقاومت فیزیکی زیادشان نسبت به سایر مواد بودند که از دید محققان نابهنجار است.
صحبتها و ادعاهای لوب درباره گویها
پرفسور لوب از جمله کسانی است که اعتقاد زیادی بازدیدکردن موجودات فضایی از زمین در زمانهای گذشته دارد. از دیدگاه او چنین ترکیباتی بسیار نامعمول است و احتمالاً منشأ میان ستارهای داشته و میتواند نشانی از تمدنهای دیگر باشد. او معتقد است این آلیاژ بههیچوجه ساخت تمدن بشری نبوده و میتواند قطعاتی از یک فضاپیمای فرازمینی باشد.
پس از بررسیهایی که روی نسبت عناصر این سنگها انجام شد جابهجایی ایزوتوپهای آهن آن تایید شد. این جابهجایی ناشی از برخورد و عبور از اتمسفر بوده و این مسئله که منشایی خارج از زمین داشتهاند، تأیید شد.
بحثها و جدالها بر سر این موضوع
طی این تحقیقات هنوز مشخص نشده که منشأ این عناصر مصنوعی یا طبیعی است. به گفته محققان زیادی این امکان وجود دارد که این گویها از جمله زبالههای فضایی به زمین رسیده باشند و یا حتی ساخته بشر و فضاپیماهای ارسالی ما باشند. این امر که ممکن است بقایایی از شهابسنگهای معمول خارج از فضا باشند خارج از تصور نیست و یافتن آلیاژهای بیگانه در آنها دلیل بر تعلق آنها به موجودات فضایی نیستند و از دید عدهای بقایایی این چنینی با سرعت مذکور، پیش از برخورد به زمین نابود شده و امکان باقیماندن آنها بسیار کم است.
اگرچه خود لوب تا حد زیادی این موضوع را پذیرفته است که متفاوتبودن این آلیاژها دلیلی بر وجود موجودات فضایی باهوشتر نیست؛ اما از دید او، این نخستین باری است که دست انسان به ساختههایی ورای این فضا رسیده است و او باور دارد که این آلیاژها و ترکیب حتی در ماه و مریخ نیز متداول نیست و به قطع ترکیبی میانستارهای دارند، حتی اگر مربوط به فضاپیمای آدمفضاییها نباشند.
سخن آخر
یافتههای جدید این موضوع را تأیید کردند که گوهای کشفشده از اقیانوس آرام، از جو زمین عبور کرده بودند و منشا فضایی داشتهاند. ترکیب آلیاژهای موجود در این سنگها و مقاومت بالای آنها اگرچه عجیب است؛ اما طبیعی یا ساختگی بودن آن هنوز مشخص نیست. پرفسور آوی لوب معتقد است که امکان تعلقداشتن آن به فضاپیماهای موجودات فضایی وجود دارد؛ چون ترکیبات این گویها نه به انسان و نه به سیارات نزدیک زمین تعلق دارد.