چه داروهایی برای سالمندان مضر است؟

به دلیل تغییرات مرتبط با افزایش سن در متابولیسم، عملکرد اندام‌‌ها و افزایش خطر تداخلات دارویی، چندین دارو‌ می‌توانند برای سالمندان مضر باشند. برای متخصصان مراقبت‌‌های بهداشتی ضروری است که عوارض مصرف دارو در افراد مسن را به دقت ارزیابی و نظارت کنند. با دلتا مگ همراه باشید تا داروهایی را که معمولاً برای افراد مسن مضر هستند بیشتر بشناسید.

عوارض مصرف دارو در افراد مسن

بنزودیازپین‌ها: این داروها اغلب برای اضطراب و بی‌خوابی تجویز می‌شوند، اما می‌توانند خطر افتادن، گیجی و اختلالات شناختی را در افراد مسن افزایش دهند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): NSAID‌‌ها مانند ایبوپروفن و ناپروکسن‌ می‌توانند باعث خونریزی گوارشی و آسیب کلیوی در افراد مسن شوند که بیشتر در معرض این عوارض جانبی هستند.

داروهای آنتی کولینرژیک: این داروها که برای درمان شرایط مختلف مانند آلرژی و مثانه بیش فعال استفاده‌ می‌شوند،‌ می‌توانند منجر به گیجی، مشکلات حافظه و یبوست در افراد مسن شوند.

مهارکننده‌‌های اسید معده: معمولاً برای رفلاکس معده و زخم تجویز‌ می‌شوند، اما استفاده طولانی مدت‌ می‌تواند خطر شکستگی استخوان و کمبود ویتامین و مواد معدنی را در افراد مسن افزایش دهد.

داروهای ضد روان پریشی: گاهی اوقات از داروهای ضد روان پریشی برای مدیریت علائم رفتاری در بیماران زوال عقل استفاده‌ می‌شود، اما‌ می‌توانند عوارض جانبی شدیدی از جمله افزایش خطر سکته مغزی و مرگ و میر در افراد مسن داشته باشند.

مواد افیونی: داروهای مخدر که برای تسکین درد تجویز‌ می‌شوند،‌ می‌توانند باعث یبوست، افسردگی تنفسی و افزایش خطر زمین خوردن در افراد مسن شوند.

داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهای ضد افسردگی‌ می‌توانند منجر به افت فشار خون ارتواستاتیک (کاهش فشار خون هنگام ایستادن) شوند که‌ می‌تواند خطر زمین خوردن را در افراد مسن افزایش دهد.

استاتین‌‌ها: در حالی که استاتین‌‌ها معمولاً برای کاهش سطح کلسترول تجویز‌ می‌شوند، ممکن است خطر درد و ضعف عضلانی را در افراد مسن افزایش دهند.

دیورتیک‌‌ها: دیورتیک‌‌ها که برای درمان فشار خون بالا و نارسایی قلبی استفاده‌ می‌شوند،‌ می‌توانند باعث عدم تعادل الکترولیت‌‌ها و کم آبی بدن در افراد مسن شوند.

برای ارائه دهندگان مراقبت‌‌های بهداشتی بسیار مهم است که عوارض مصرف دارو در افراد مسن را بشناسند، وضعیت سلامت کلی، شرایط پزشکی و تداخلات دارویی احتمالی آنها را بررسی کنند. گاهی اوقات، توصیف یا کاهش دوز دارو ممکن است برای به حداقل رساندن خطر آسیب و بهبود کیفیت کلی زندگی برای افراد مسن ضروری باشد. برای افراد مسن یا مراقبان آنها مهم است که هر گونه نگرانی یا عوارض جانبی را به سرعت به ارائه دهندگان مراقبت‌‌های بهداشتی خود در میان بگذارند.

در ادامه مبحث عوارض مصرف دارو در افراد مسن، ذکر این نکته ضروری است که خطرات مرتبط با داروهای خاص ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از افراد مسن ممکن است برخی داروها را به خوبی تحمل کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است عوارض جانبی را تجربه کنند.

علاوه بر اجتناب از داروهای مضر، چندین استراتژی را‌ می‌توان برای ترویج استفاده ایمن و موثر از داروها در افراد مسن به کار برد:

بررسی منظم داروها: ارائه دهندگان مراقبت‌‌های بهداشتی باید فهرست دارویی افراد سالمند را برای ارزیابی و تداخل احتمالی داروهای مورد استفاده بررسی کنند.

قطع داروهای مضر: برخی از داروها ممکن است دیگر ضروری نباشند یا بیش از آنکه فایده داشته باشند ضرر دارند. قطع داروهای غیر ضروری برای کاهش خطر عوارض جانبی آن مهم است.

ساده‌سازی رژیم‌های دارویی: تا حد امکان، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باید با ترکیب داروها یا استفاده از فرمول‌های طولانی اثر برای کاهش تعداد دوزهای روزانه، رژیم‌های دارویی را ساده‌سازی کنند.

ارتباط با ارائه دهندگان مراقبت‌‌های بهداشتی: سالمندان و مراقبان آنها باید ارتباط باز با ارائه دهندگان مراقبت‌‌های بهداشتی خود را حفظ کنند و هر گونه نگرانی، عوارض مصرف دارو در افراد مسن یا تغییر در وضعیت سلامت خود را در میان بگذارند.

پایش منظم سلامت: نظارت مکرر سلامت، از جمله آزمایش‌های آزمایشگاهی و علائم حیاتی، می‌تواند به شناسایی و مدیریت سریع مشکلات احتمالی مرتبط با دارو کمک کند.

کمک‌های مدیریت دارو: سازندگان دارو و برنامه‌های یادآوری می‌توانند به افراد مسن کمک کنند تا مصرف داروهای خود را به طور مؤثر مدیریت کنند تا دوز مناسب را از دست ندهند.

تغییر سبک زندگی: اصلاح سبک زندگی، مانند رژیم غذایی، ورزش و کاهش استرس، ممکن است به کاهش نیاز به برخی داروها یا بهبود اثربخشی آنها کمک کند و عوارض مصرف دارو در افراد مسن را کاهش دهد.

رضایت آگاهانه: ارائه دهندگان مراقبت‌‌های بهداشتی باید مطمئن باشند که افراد مسن و مراقبان آنها درک روشنی از خطرات و مزایای بالقوه داروهای خود قبل از شروع یا ادامه هر درمانی دارند.

نتیجه‌گیری

به طور کلی، عوارض مصرف دارو در افراد مسن و مدیریت آن نیازمند یک رویکرد جامع و فردی است. با در نظر گرفتن نیازها و ویژگی‌های بهداشتی خاص هر فرد مسن، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند استفاده از دارو را بهینه کنند، آسیب را به حداقل برسانند و سلامت و رفاه کلی بیماران سالمند را بهبود بخشند. پیگیری منظم و ارزیابی مداوم اجزای حیاتی برای اطمینان از استفاده ایمن و موثر از دارو در جمعیت سالخورده است.

پیشنهاد مطالعه: اگر حادثه‌ای برای یکی از افراد مسن در خانه رخ داد تنفس مصنوعی در خانه با روش‌های ابتدایی را بخوانید تا استرس نگیرید.