به گزارش «مجله ملکی دلتا»، بنا به آمار منتشر شده توسط مرکز آمار ایران نزدیک به 23 درصد جمعیت شهری کشور در سال 99 مستأجر هستند و بالغ بر 8 درصد جمعیت شرایطی به جز مالک یا اجاره‌نشین بودن دارند. این در حالیست که در روستاها بالغ بر 86 درصد از جمعیت مالک واحدهای محل سکونت خود هستند.
در ادامه گزارش به بررسی دقیق تر نحوه تصرف مسکن در مناطق شهری و روستایی در 6 سال گذشته پرداخته شده است.
وضعیت مستأجران در مناطق شهری
در سال 99 وضعیت نحوه تصرف مسکن برای خانوار شهری بدین شکل بوده است که 68.4 درصد مالک محل سکونت خود بوده و 22.9 درصد نیز در محل سکونت خود مستأجر بوده‌اند، بقیه نیز نحوه تصرف مسکن‌شان به غیر از این دو حالت است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که درصد مستأجرین در مناطق شهری کشور به طور متوسط کاهش پیدا کرده و از 24.2 درصد در سال 94 به رقم فعلی 22.9 درصد در سال 99 رسیده است.
البته از سال‌های 94 تا 99 روند اجاره نشینان در مناطق شهری همواره نزولی نبوده است. به عنوان مثال در سال 97 در شهر ها بالغ بر 26 درصد اجاره‌نشین بوده‌اند. این ارقام مربوط به میانگین کل کشور بوده و یقینا در شهرهای بزرگ مانند تهران به دلیل گران بودن مسکن، درصد اجاره نشینان بسیار بالاتر است.
اجاره‌نشینی 5 درصدی در روستاها
بررسی‌ها نشان می‌دهد در مناطق روستایی کشور تعداد اجاره نشینان حتی به 5 درصد هم نمی‌رسد. وضعیت نحوه تصرف مسکن در روستاها در سال 99 بدین شرح است که 86.4 درصد مالک محل سکونت خود و 4.9 درصد نیز اجاره‌نشین هستتند. بالغ‌بر 8 درصد جمعیت روستاییان کشور نیز وضعتی به غیر از این دو حالت دارند.
نکته حائز اهمیت اینجاست که در مناطق روستایی بر خلاف مناطق شهری در طول 5 سال گذشته درصد اجاره نشینان افزایش داشته است.
درصد مستأجران در روستاهای کشور از 4.7 درصد در سال 94 به 4.93 درصد در سال 99 رسیده است. ارزان بودن ملک در مناطق روستایی عمده‌ترین دلیل پایین بودن جمعیت اجاره‌نشین در روستاها است. همچنین درصد کسانی که در روستا وضعیتی به غیر از مالک یا مستأجر دارند از شهرها بالاتر است، این موضوع تا حدودی می‌تواند نگران‌کننده باشد.
مطالعه بیشتر: مطلب «قیمت اجاره در محله سردار جنگل» را در مجله ملکی دلتا بخوانید.
