لندن شهری تاریخی است که قدمت آن به دوران روم باستان باز میگردد. آنچه که باعث زیبایی این شهر شده ساختمانهای سر به فلک کشیده است که با اقامت در آنها میتوانید چشماندازهای زیبا از شهر را تماشا کنید. پلهای لندن یکی از معماریهای شگفتانگیز در تمام دنیا به شمار میآیند که گردشگران زیادی برای دیدن آنها به این شهر سفر میکنند. پل تاوربریچ لندن که معمولا آن را با پل لندن اشتباه میگیرند، یکی از این شگفتیهای معماری به شمار میآیند. برای آشنایی بیشتر با این معماری خاص تا انتهای این مطلب با دلتامگ همراه باشید.
تاریخچه پل تاوربریچ لندن
پل چوبی یا تاور بریج لندن در سال 1886 بر روی دریاچه Havasu ساخته شده و ساخت آن هشت سال به طول انجامید و در نهایت به عنوان یک بنای تاریخی به ثبت رسیده است. این سازه چوبی در ابتدا توسط رومیها در سال 43 میلادی ساخته شد و در سال 410 میلادی با رفتن رومیها، پل خراب شد. پس از گذشت چند سال، بار دیگر با الوارهای چوبی که دقیقا همانها باعث خرابی پل شده بودند دوباره پل را ترمیم کردند. سرانجام در سال 1176 بعد از اینکه آتش سوزی مهیب پل را ویران کرد، شخصی به نام پیتر کوله چرچ بازسازی آن را با استفاده از سنگ شروع کرد.
معماری پل تاوربریچ لندن
ایده ساخت پل تاوربریچ لندن در اواخر قرن 19 میلادی به ذهن مسئولان رسید؛ آنها تصمیم گرفتند پلی بسازند که ارتفاع آن پایینتر از پل لندن باشد، اما برای ساخت این پروژه مشکل بزرگی وجود داشت، اگر میخواستند ارتفاع پل را پایین بگیرند عبور و مرور کشتیها دچار مشکل میشد. در نتیجه تصمیم گرفتند پل را متحرک بسازند. به دلیل عبور کشتی از زیر پل، بخش مرکزی پل را به گونهای ساختهاند که با وجود 100 تن وزن بالا میرود و به مدت 5 دقیقه بالا میماند تا کشتیها بتوانند عبور کنند، اما با توجه به اینکه این روزها تردد کشتیها در رودخانه کم شده است برای عبور از زیر پل باید اطلاع دهند.
میتوان گفت پل تاوربریچ لندن یکی از محبوبترین پلهای متحرک جهان است که بخش شمالی رودخانه تمیز را به بخش جنوبی آن متصل میکند. تاوربریج لندن ۲۴۴ متر طول دارد و به سه بخش تقسیم شده که بزرگ ترین بخش آن ۶۱ متر است و هر کدام از برج های آن ۶۵ متر ارتفاع دارند. پل لندن هم مثل تاور بریج، متحرک است به همین دلیل مردم گاهی این دو پل معروف را با هم اشتباه میگیرند. برای ساخت پل 11 هزارتن فولاد و 70 هزارتن بتون به کار برده شد. طراحی پل ممکن است در ظاهر قدیمی باشد اما یک بنای کاملا مدرن است.
در طول جنگ جهانی دوم از آنجایی که احتمال داشت موتورهای پل بر اثر عملیات دشمن آسیب ببیند، یک موتور دیگر را نیز محض احتیاط به آن اضافه کردند. این موتور سوم بعد از مدرنیزه شدن سایر دستگاهها در سال 1974، دیگر کاربرد چندانی نداشت و به «موزهی موتور بخار فورنست» اهدا شد. سرانجام در سال 2000، برای اینکه بتوانند بالا و پایین رفتن پل را از دور کنترل کنند، یک سیستم کامپیوتری برای پل نصب شد.
پیشنهاد مطالعه: شگفتانگیزترین ساختمان های قطر برای مسافران جام جهانی