به گزارش دلتا مگ به نقل از روزنامه اعتماد، با استناد به داده‌های رسمی، متوسط درآمدها در کشور در دهه ۹۰ بیشتر از هزینه‌ها بوده است. اما آهنگ رشد قیمت‌ها و نوسانات لحظه‌ای در بازارها، به خصوص بازار مسکن باعث شده که تفاوت میان درآمد و هزینه کمکی به کاهش مدت زمان انتظار برای خانه‌دار شدن افراد نکند.
در گزارش‌های مرکز آمار ایران متوسط قیمت فروش واحد مسکونی پایتخت در سال ۹۹ حدود ۲۴٫۵ میلیون تومان اعلام شده است. اگرچه حدود ۵ و نیم میلیون تومان از اعداد و ارقام گزارش بانک مرکزی کمتر است. اما بزرگ‌ترین مسئله و مهم‌ترین چالش برای تقاضاکنندگان و سیاست‌مداران همچنان تضعیف شدید قدرت خرید و تعداد سال‌های خانه‌دار شدن برای افراد و به خصوص در شهر تهران است.
به عنوان مثال برای خرید یک واحد ۸۰ متری در تهران با متوسط قیمت ۲۴٫۵ میلیون تومان برای هر مترمربع به حدود یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان نیاز است. با فرض اینکه درآمد یک خانواده در حد ۷۴ میلیون تومان باقی بماند و به هیچ عنوان از آن استفاده نشود، پس از ۲۶ سال و ۴ ماه آن خانواده می‌تواند واحد مسکونی مذکور را بخرد.
واحدی که پس از ربع قرن نه تنها کلنگی شده بلکه به تعمیرات زیادی نیاز دارد تا قابل سکونت شود. حال اگر مبنا محاسبه برای متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی، داده‌های بانک مرکزی باشد، در این صورت خانواده‌ای پس از ۳۲ سال و ۴ ماه بدون اینکه ریالی از درآمد سالانه‌شان را هزینه کنند، صاحب خانه می‌شوند.
-
سال ۹۹ بدترین سال برای متقاضیان خرید مسکن
آمار نشان می‌دهد در سال ۹۹ شاخص توان‌پذیری مسکن که همان نسبت قیمت متوسط مسکن به متوسط درآمد سالانه خانوار است، به بدترین وضعیت خود در دهه ۹۰ رسیده است.
به‌رغم افزایش ۱۰۳درصدی درآمدها در یک دهه، زمان انتظار برای خرید خانه طولانی‌تر شده است. این امر نشان می‌دهد افزایش درآمدها برای پوشش هزینه‌های ضروری مانند برخی کالاهای خوراکی و غیرخوراکی مناسب هستند. اما برای هزینه‌های بزرگ‌تر مانند خرید مسکن، پاسخگو نخواهند بود.
مطالعه بیشتر: مطلب «هشدار به خریداران مسکن و مستاجران» را در دلتا مگ بخوانید.
