به گزارش دلتا مگ به نقل از اقتصاد آنلاین، بررسیها در خصوص وضعیت مالیات ساخت و فروش مسکن نشان میدهد، طی دستکم 4 سال گذشته، پارامترهای شوکآور شامل هزینههای سرسامآور در سرمایهگذاری ساختمانی از یکسو و سلب قدرت خرید مسکن از سوی دیگر باعث خروج تولیدکنندگان خانه از بازار ساختمانسازی شده است.
این در حالی است که در پایتخت، متوسط تیراژ ساخت مسکن طی سالهای اخیر به حدود 60 درصد حالت طبیعی در سالهای دورتر سقوط کرد. در کشور هم تیراژ ساخت و عرضه مسکن دستکم 150 هزار واحد پایینتر از «کف بحرانی عرضه» است.
متاسفانه وضعیت بازار مسکن نشان میدهد، سیاستگذار در ازای مالیات گرفتن از تولیدکننده مسکن، انبارکننده مسکن را از مالیات معاف کرده است.
در همان سالی که قانون مالیات بر ساخت و فروش مسکن به تصویب رسید، دولت مکلف شده بود «مالیات بر خانه خالی» را اعمال کند. اما این نوع مالیات فرعی و ناکارآمد برای تنظیم بازار مسکن آن هم در شرایطی که اعمال آن نیازمند «بانک اطلاعاتی درست و حسابی از املاک خالی از سکنه» است، هیچ وقت از هیچ مالک خانهخالی گرفته نشد.
از سمت دیگر باید گفت که قانون مالیات بر ساخت و فروش مسکن نه تنها جلوی پای تولیدکنندگان خانه و سایر سرمایهگذاران ساختمانی، سنگ گذاشته است که آنها را به «انجماد خانههای نوساز» به مدت حداقل سه سال، تشویق میکند.
در پایان گفتنی است که درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی ناشی از ساخت و فروش هر نوع ساختمان حسب مورد مشمول مقررات مالیات بر درآمد موضوع فصول چهارم و پنجم باب سوم این قانون خواهد بود؛ بدان معنا که فعالان ساختمانی در ازای ساخت آپارتمان و فروش واحدهای نوساز، باید معادل رقمی در حدود 20 تا 25 درصد از درآمد حاصل از این فعالیت مولد را «مالیات» پرداخت کنند.
مطالعه بیشتر: مطلب «نگاهی به وضعیت بازار اجاره مسکن در مناطق جنوبی تهران» را در دلتا مگ بخوانید.