به گزارش دلتا مگ به نقل از اقتصادنیوز، در ماه‌های اخیر افزایش حجم واحدهای خالی از سکنه در شمال تهران رخ داده است که دلیل آن را باید در کاهش توان مالی مستاجران و کوچ طبقاتی در پایتخت پیدا کرد.
دولت برای کمک به اقشار اجاره‌نشین تدوین سیاستی را از چند شب قبل در دستور کار خود قرار داده که به گفته کارشناسان اگر این برنامه از نوع دستورالعمل و بخشنامه باشد تاثیری نخواهد داشت؛ برای کنترل بازار اجاره باید ضمن افزایش تولید مسکن، پایه‌های مالیاتی همچون مالیات خانه‌های خالی و مالیات بر عایدی سرمایه را اجرا کرد.
پیش از آن هم دولت دوازدهم در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ راهکارهایی را به منظور کنترل بازار اجاره در پیش گرفت؛ سیاست‌هایی که آمار، بی‌تاثیری آن را به اثبات می‌رساند.
برخی گزارش‌های غیررسمی حاکی از آن است که تعداد مستاجران در شهر تهران که تا سال ۱۳۹۸ به میزان ۴۲ درصد بوده است، به بالای ۵۰ درصد رسیده و در واقع تعداد مستاجران از مالکان بیشتر شده است.
کوچ طبقاتی از تهران به حومه
ابوالحسن میرعمادی ـ کارشناس بازار مسکن با اشاره به کاهش تا ۵۰ درصدی ساخت و ساز نسبت به اوایل دهه ۹۰ گفت: وقتی عرضه با تقاضا در بازار مسکن همخوانی نداشته باشد، طبیعی است که فشار در هر دو حوزه خرید و اجاره افزایش پیدا می‌کند.
این کارشناس بازار مسکن افزود: تمامی مردم گرفتار یک سیستم ناکارآمد در بخش مسکن شده‌اند؛ از سازنده گرفته تا مالک و مستاجر. خروجی این وضعیت به این ختم می‌شود که مردم از بالای شهر مانند شمال تهران به مناطق میانی و جنوب شهر می‌روند. برخی افراد به اطراف کلانشهرها می‌روند.
وی تاکید کرد: اگر عرضه به میزان کافی باشد در گام بعدی، دولت می‌تواند سیاست‌های کنترل‌کننده مثل تعیین مدت زمان اجاره را اعمال کند. کاری که در کشورهای اروپایی اتفاق می‌افتد و قراردادهای اجاره بعضا ۱۰ تا ۲۰ ساله منعقد می‌شود؛ چون آن‌جا مسکن به اندازه خانوارها و حتی بیشتر از تعداد خانوارها وجود دارد و اغلب با نرخ رشد منفی جمعیت مواجهند.
پیشنهاد مطالعه: مطلب «مردم توان بازپرداخت اقساط خرید مسکن را ندارند» در دلتا مگ بخوانید.
